ریچارد پاپ ، داماد موک ، گفت: “ما نتوانستیم آنجا باشیم و از او یا هر چیز دیگری دلجویی کنیم. او به تنهایی رد شد.”

“زندگی مانند آن ، با یک واقعه آسیب زا آغاز شد و به یک واقعه آسیب زا ختم شد.”

موک یکی از 153 نفری بود که در 14 نوامبر سخنرانی های مطبوعاتی وی 12 صفحه از روزنامه آزاد وینیپگ را پر کرد ، بسیاری از آنها توسط بیماری همه گیر COVID-19 گرفته شده است. مطبوعات آزاد بخش ویژه ای ایجاد کردند تا فضا را برای همه آنها ایجاد کند.

موک در 25 اکتبر ، حدود چهار روز پس از آزمایش مثبت برای COVID-19 ، در Parkview Place درگذشت. خانه مراقبت در میانه شیوع ویروس ویروس و در حصر بود.

در سخنان وی ، خانواده موک گفتند وی پنجاه و پنجمین قربانی ویروس در منیتوبا است. از آن زمان به بعد ، در کمتر از چهار هفته ، این استان 162 مورد مرگ را گزارش کرده است ، که در مجموع به 217 نفر رسیده است.

از این تعداد ، بیش از نیمی از آنها افرادی هستند که در طی شیوع بیماری در سه ده خانه مراقبت طولانی مدت و مراکز کمک به زندگی در مانیتوبا جان خود را از دست داده اند.

برای بسیاری از خانواده های داغدار ، هنگامی که محدودیت در اجتماعات باعث می شود مراسم خاکسپاری سنتی از میز خارج شود ، مراسم ترحیم تنها راه ادای احترام است.

پاپ گفت: “همه چیز عادی نیست و شما نمی توانید کارهای عادی را انجام دهید ، و بخشی از روند عزاداری خداحافظی است. و شما واقعاً فرصتی برای خداحافظی صحیح ندارید تا جایی بسته نشود.”

“این درست مثل این است که چیزی دائماً گم شده است. در آخر ما نتوانستیم با او باشیم. حتی بعد از آن ، در خانه تدفین قادر به دیدن او نبودیم. [where she was cremated]. گاهی احساس غیرانسانی می کند.

“اما در پایان روز ، شما باید واقعیت را بپذیرید و ادامه دهید.”

پاپ و همسرش کانی – دختر موک – می خواهند داستان موک را به اشتراک بگذارند تا مردم آمار تلفات انسانی را در پشت این آمار مشاهده کنند.

زندگی او از سال 1936 آغاز شد و او سه ساله بود که جنگ جهانی دوم آغاز شد. هنگامی که بمب ها به آلمان ریخت ناگهان سرپرست شد و او تنها چند سال بزرگتر بود.

پاپ گفت: “او به همراه برادر کوچکترش به پناهگاه ها می دوید و آنها نمی دانستند مادرشان کجاست و به دلیل جدا شدن آنها سه یا چهار روز او را نمی بینند.” “بنابراین او باید از برادر بسیار جوان خود مراقبت کند.”

پس از جنگ ، آلمان توسط متحدان به مناطق اشغالی تقسیم شد. موک به همراه برادر و مادرش خود را به یک اردوگاه پناهجویان در آلمان غربی رساندند ، اما پدرش در آلمان شرقی گرفتار شد.

این منطقه تحت کنترل شدید شوروی قرار داشت و آنها کارگران را مجبور به بازگرداندن کشورهای ویران شده توسط رژیم نازی کردند.

بقیه خانواده موک در آلمان غربی آزاد بودند اما مادرش برای تأمین غذا سه شغل کار می کرد.

پاپ گفت: “بنابراین دوباره ، آنها مادر را در آن مدت زیاد نمی دیدند.” “بنابراین [Mock] از برادرش محافظت کرد و او را پرورش داد. “

او برای همیشه زخم های روحی و جسمی ناشی از جنگ را به همراه داشت – ریه های او از ذرات استنشاق شده در هنگام بمباران ضرب و شتم می گرفت – اما موک اجازه نمی داد مردم آن را ببینند.

پاپ گفت که او زندگی را جشن می گرفت و این روحیه او را تعریف می کرد. او به راحتی دوست شد و در سال 1956 ، در آلمان غربی ازدواج کرد. این زوج سال بعد به وینیپگ نقل مکان کردند ، جایی که موک بیش از 25 سال در پارک پولو ایتون کار کرد.

پاپ گفت ، گرچه درگیر درد دل بود ، اما زندگی او با سخاوت ، وفاداری و عشق شدید به خانواده و دوستانش همراه بود.

پاپ گفت: “کریسمس مخصوصاً اوقات سال او بود. او سعی کرد آن را برای همه بیشترین لذت را رقم بزند.” قبل از شب کریسمس ، موک بیشتر شب ها را به مدت شش هفته پخت.

“وقتی تمام شد ، همه ما خسته شده بودیم ، اما بسیار خوشحال بودیم.”

تعجب آور نیست که این فصل طنین انداز شد. 12 روز قبل از کریسمس بود که زندگی جدید موک در 13 دسامبر 1957 در وینیپگ آغاز شد.

پاپ گفت ، مانند همه چیز ، کریسمس امسال نیز متفاوت خواهد بود.

پاپ گفت: “ما می توانیم سنت ها را ادامه دهیم ، با توجه به آنچه در این قفل اتفاق می افتد. مانند همه ، ما نمی دانیم كه آیا آنها اصلاً اجازه می دهند كه مردم جمع شوند.”

قبل از ابتلا به COVID-19 ، موک در اواخر فوریه به عفونت مبتلا شد و نزدیک به دو ماه در بیمارستان بستری شد. در اواخر آوریل به خانواده وی گفته شد كه وی نیاز به توجه بیشتری نسبت به امكانات زندگی مساعدت شده دارد و موك باید به خانه مراقبت طولانی مدت منتقل شود.

پاپ گفت ، دهانه ای در Parkview وجود داشت اما Mock نمی خواست به آنجا برود – او آن را قدیمی و مبهم نامید. یک عضو کارمند نیز در همان ماه آزمایش COVID-19 را مثبت اعلام کرده بود.

پاپ گفت که خانواده پیشنهاد دادند برای نگهداری او در محل زندگی با کمک هزینه بیشتری پرداخت کنند اما به آنها گفته شد که اگر موک به پارک وی منتقل نشود جریمه می شوند.

پنج ماه بعد ، در اواسط سپتامبر ، یک شیوع وحشتناک COVID در Parkview رخ داد. در عرض چند روز ، خانه اولین مرگ خود را داشت.

آزمایش موک در 20 یا 21 اکتبر مثبت بود و ویروس به سرعت به قلب او منتقل شد. او 84 ساله بود.

پاپ با اشاره به اینكه ” مطبوعات آزاد عبادت می کند

“شما می فهمید که واقعاً مشکل چقدر جدی است و تا چه حد گسترده است.”

از 21 نوامبر ، 159 مورد و 26 مورد مرگ در Parkview رخ داده است. تنها خانه مراقبت طولانی مدت Maples که 45 نفر در آن جان خود را از دست داده اند ، از این تعداد پیشی گرفته است.

مانند پاپ ها ، رئیس ارشد بهداشت عمومی استان ، دکتر برنت روسین ، می خواهد مردم به خاطر بسپارند که در پشت واقعیت ها و ارقام و نمودارهای جزئیات اپیدمی ، مانیتوبانی ها وجود دارد که برای ما گم شده اند.

روسین گفت: “این فقط اعدادی نیست که من هر روز اعلام می کنم. اینها افراد هستند ، اینها برادران ، خواهران ، والدین ، ​​خاله ها هستند. و هر روز ما بیشتر و بیشتر لیست می کنیم.”

“ما نمی توانیم اجازه دهیم این وضعیت ادامه یابد ، ما نمی توانیم اجازه دهیم عزیزان بیشتری بیمار شوند و بمیرند.”

آنتونی لوپکی ، که داستانش صفحات مطلوبی را با موک به اشتراک می گذاشت ، در 9 نوامبر در 58 سالگی درگذشت. او اهل مانیتوبا بود اما در داکوتای شمالی زندگی می کرد.

در ادای احترام وی ، خانواده نوشت: “ما واقعاً معتقدیم یکی از آخرین آرزوهای تونی این است که همه شما ویروس COVID را جدی بگیرید ، زیرا این همان چیزی است که زندگی این مرد مهربان و دوست داشتنی را خیلی زود گرفت.

“لطفا اجازه ندهید که تونی فقط یک آمار دیگر شود. در زندگی او ، او طرفدار چیزهای مختلف بود ، اما چیزی که برای او بیشتر اهمیت داشت خانواده و دوستانش بود ، بنابراین لطفاً از خود محافظت کنید تا زندگی طولانی و شادی داشته باشید .

“همه ما در این امر با هم هستیم ، بنابراین بیایید همه به سهم خود عمل کنیم.”