دو گروه بومی به دلیل اصلاحاتی که سال گذشته در قانون فرانسوی زبان کبک به تصویب رسید به دادگاه می روند و وکلای خود روز پنجشنبه درخواست بررسی قضایی را ارائه کردند.
مجمع ملل اول کبک-لابرادور و شورای آموزش و پرورش ملل اول از دادگاه عالی کبک می خواهند که ۱۴ ماده در منشور زبان فرانسه را که در ژوئن گذشته توسط لایحه ۹۶ اصلاح شده است، بررسی کند.
آنها استدلال کرده اند که این مقررات به حقوق آنها برای تعیین سرنوشت و آموزش زبان اجدادی به کودکان، همانطور که در قانون اساسی 1982 تصریح شده است، نقض می کند.
در درخواست بازنگری قضایی آمده است: «این مقررات تفاوتهای بین دانشآموزان بومی و افراد غیربومی در آموزش را تقویت، تداوم و تأکید میکند، که توسط سیاستها و قوانین همسانسازی که بهطور تاریخی توسط دولت و سیستم آموزشی نسبت به مردم بومی اجرا شده است، عمیقتر شده است».
این گروه ها دولت را متهم کرده اند که قبل از تصویب این قانون که استفاده از زبان فرانسه را در چندین نهاد از جمله سیستم های آموزشی و قضایی تقویت می کند، با آنها مشورت نکرده است.
رئیس جان مارتین، از جامعه میکماق در گسگاپگیاگ و یکی از اعضای شورای آموزش، گفت: «هیچ کشوری روی کره زمین وجود ندارد که قوانینی را بر ملت دیگری و زبان آنها وضع کند.
مارتین گفت که اولین ملل برای انتخاب اقدامات لازم برای اطمینان از آموزش مناسب فرهنگی مناسب هستند.
او گفت که اصلاح قانون زبان استان “کوچ زبان آموزان ما را به خارج از استان ترویج می کند.”
مقررات، که شامل الزامات سختگیرانه تری فرانسوی در سطح کالج های جوان می شود، مانع دیگری برای آن دسته از جوامع بومی ایجاد می کند که رایج ترین زبان غیر بومی در آنها انگلیسی است.
مارتین گفت: «فرهنگ در جوامع ما فرانسوی زبان نیست. زبانهای بومی بسیار حضور دارند و زبان دوم انگلیسی است (بنابراین وقتی با زبانی روبرو میشویم که نمیشنویم و در معرض آن قرار نمیگیریم، برای دانشآموزان ما بسیار دشوار است».
درخواست جوامع بومی برای معافیت از قانون زبان توسط دولت کبک رد شد.
چاره ای جز احقاق حقوقمان نیست
رئیس گیسلین پیکارد از مجمع ملل اول کبک-لابرادور گفت که دولت کبک از روشهای همگونسازی استفاده میکند که مربوط به قرن دیگری است.
وی افزود: «در مواجهه با رفتار غیرقانونی دولت کبک و بیتفاوتی آن نسبت به نگرانیهای ما در مورد قانونی که تأثیرات میانمدت و بلندمدت قابل توجهی بر چندین حوزه توسعه ما خواهد داشت، ما چارهای جز احقاق حقوق خود نداریم. پیکارد در بیانیه ای گفت.
سیپی فلامند، رئیس شورای آتیکامکو در ماناوان، گفت که این قانون یک حمله مستقیم به زبان ها و هویت های فرهنگی اولین ملل و اینویت است و “موانع متعدد سیستمی و تبعیض آمیز در مسیر آموزشی جوانان ملت ها ایجاد می کند و به خطر می اندازد.” انتقال زبان های ما.”
دولت کبک گفته است که می خواهد قانونی برای حمایت از زبان های بومی معرفی کند، اما گروه های بومی با این ایده مخالف هستند.
مارتین گفت: این قابل قبول نیست که کبک بخواهد این کار را انجام دهد. اینها حقوق ذاتی ما هستند، اینها حقوقی است که در قانون اساسی حمایت شده است و ما این واقعیت را نمی پذیریم که دولت دیگری در اینجا قوانینی را برای زبان های بومی وضع کند.»