پس انداز او خشک شده است و او برای پرداخت هزینه غذا و اجاره به سختی دست و پنجه نرم می کند. اما عبدل مانند هزاران پناهجوی دیگر همچنان منتظر است تا دولت فدرال برای او مجوز کار صادر کند.

پدر پنج فرزند سالها تجربه کار در بخش فروش و خدمات مشتریان در فرودگاه مزار شریف در شمال افغانستان دارد.

عبدالله که سی‌بی‌سی نیوز پذیرفته است نام واقعی‌اش را معرفی نکند، گفت: «نمی‌دانم اگر مجوز کار نداشته باشم چگونه در کانادا زنده بمانم». او از عواقبی برای خانواده‌اش که هنوز در افغانستان پس از کمک به شهروندان آمریکایی برای خروج از این کشور هستند، می‌ترسد.

عبدالله اسنادی را در اختیار سی‌بی‌سی نیوز قرار داد که نشان‌دهنده تجربه کاری قبلی و درخواست پناهندگی‌اش در کانادا بود.

پس از به دست گرفتن قدرت توسط طالبان در آگوست 2021، عبدالله به همراه همسر و پنج فرزندش از کشور خود گریخت – ابتدا به ابوظبی، سپس به ایالات متحده و در نهایت در هیوستون ساکن شد.

او فقط ویزای موقت در ایالات متحده داشت و به دلیل نگرانی از اخراج شدن، در 30 نوامبر 2022 به همراه خانواده اش در جاده Roxham به کانادا رفت.

آن گذر اکنون عملاً بسته شده است. بر اساس توافقنامه تجدیدنظر شده کشور سوم که ماه گذشته اعلام شد، مهاجران پس از عبور از مرز زمینی کانادا دیگر نمی توانند درخواست پناهندگی کنند، مگر برای برخی از آنها. معافیت ها. کسانی که وارد کانادا می شوند و سعی می کنند درخواست پناهندگی کنند، ظرف 14 روز بازگردانده می شوند.

آیا تغییرات اتاوا کمکی کرده است؟

هزاران نفری که قبلاً از آنجا عبور کرده‌اند در بلاتکلیفی در کانادا باقی می‌مانند. نزدیک به 40000 پناهجو در سال 2022 از جاده روکسام عبور کردند – بیشترین میزان ثبت شده در هر سال، و بسیاری از آنها به کمک های اجتماعی متکی هستند.

در شدیدترین موارد، انتظار طولانی می تواند عواقب غم انگیزی داشته باشد. فریتزنل ریچاردیک پناهجوی اصالتاً از هائیتی، بیش از یک هفته پس از تلاش برای عبور از کانادا به ایالات متحده، جسد پیدا شد. بیش از یک سال منتظر ماند برای اجازه کار قبل از تلاش برای عبور از مرز.

ملاقات عبدالله با اداره مهاجرت فدرال تا جولای 2024 نیست.

دولت فدرال در سپتامبر گذشته در تلاش برای رسیدگی سریعتر به ادعاها، یک درخواست آنلاین راه اندازی کرد.

مری رز ساباتر، سخنگوی اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا، گفت که برنامه آنلاین جدید به سرعت بخشیدن به اعطای مجوزهای کار کمک کرده است.

او گفت که بیش از 20,000 مجوز کار به متقاضیان پناهندگی (12,000 نفر از آنها در کبک) در پنج ماه اول از زمان راه اندازی پورتال جدید اعطا شده است که نسبت به مدت مشابه سال قبل افزایش قابل توجهی داشته است.

او گفت: “ما به تقویت سیستم مهاجرت خود ادامه خواهیم داد و اطمینان حاصل خواهیم کرد که برای همه، از جمله برای آسیب پذیرترین افراد جهان، به خوبی کار می کند.”

اما مدافعان و وکلای مهاجرت می گویند که سیستم جدید – در حالی که یک پیشرفت خوشایند است – مشکلات خاص خود را دارد.

Maryse Poisson، مدیر ابتکارات اجتماعی در Welcome Collective، گروهی که به پناهجویان در مونترال کمک می کند، گفت که بسیاری از پناهجویان برای تکمیل درخواست به کمک نیاز دارند، به ویژه آنهایی که مهارت های زبانی و کامپیوتری ندارند.

او گفت: «ما شاهد خانواده های بدون مجوز کار زیادی هستیم که در چرخه فقر گیر کرده اند.

“تنها راه برای زنده ماندن آنها رفاه است که با قیمت مسکن مبلغ بسیار کمی است. در حال حاضر تمام چک رفاهی صرف پرداخت اجاره بها می شود. بنابراین آنچه می بینیم خانواده هایی است که هیچ پولی ندارند. غذا بخورند، خودشان را حمل کنند، لباس بپوشند و بچه ها را به مدرسه بفرستند.”

مراجعه به بانک مواد غذایی

عبدل در مورد خود گفت که سعی کرده با دولت فدرال و استانی تماس بگیرد و از طریق پورتال آنلاین جدید دولت فدرال برای یک تاریخ زودتر درخواست دهد. اما از آنجایی که بقیه اعضای خانواده اش پاسپورت ندارند، او نتوانست فرم را به صورت آنلاین تکمیل کند.

عبدل نیز کمک اجتماعی دریافت نمی کند، زیرا با پس انداز وارد کانادا شده است. اما با پول کمی که باقی مانده است، از دوستان و اقوام وام خواسته تا هزینه آپارتمانش در ساحل جنوبی مونترال را بپردازد.

در این میان، او به یک بانک مواد غذایی در نزدیکی خانه‌اش و سازمان‌های اجتماعی مانند Welcome Collective وابسته است.

بنجامین برونو، یک وکیل از مونترال که وکالت بسیاری از پناهجویان را بر عهده دارد، تصدیق‌های انجام شده توسط دولت را ضروری دانست، اما او گفت که این سیستم هنوز هم بسیار دست و پا گیر است.

او گفت: “مطمئناً، اگر انتظار را از شش ماه به چهار ماه کاهش دهید، یک پیشرفت است.” اما برای افرادی که نمی‌دانند چگونه روز بعد یا هفته آینده غذا بخورند، هنوز خیلی طولانی است.