نه ماه پس از دریافت مدارک رسمی فرزندخواندگی دخترش از ایالت لاگوس در نیجریه، آندریا ایتون از تیلسونبورگ، آنتن، همچنان منتظر است تا دخترش مایا را به خانه بیاورد.
این یک داستان ناآشنا نیست – کانادا سابقه تاخیر در ورود به فرزندخوانده نیجریه ای را دارد. این مشکلی است که مدافعان می گویند غیرقابل توجیه است و با تعهدات بین المللی و داخلی کانادا در قبال کودکان در تضاد است.
ایتون که اکنون در آکرا، غنا با مایا زندگی می کند، گفت: “من از دست داده ام – هر دوی ما – رویدادهای خانوادگی، کریسمس، والدینم سگ هایم را دارند، خانه من خالی است.”
گرفتن مایا به خانه یک چیز است، اما رفع این مشکل برای بچه ها و خانواده ها واقعا برای من مهم است. این سیستمیک است. این فقط مورد مایا نیست.– آندریا ایتون، مادر مایا
ایتون، 53 ساله، گفت: «ما به اینجا آمدیم تا به کمیسیون عالی کانادا نزدیک‌تر شویم. به این فکر می‌کنیم که اگر توانایی صحبت با کسی را در آنجا داشته باشیم، می‌توانند او را ملاقات کنند، که ممکن است به پیشبرد امور کمک کند. ما را زودتر به خانه برسان.”
کمیسیون درخواست ایتون برای شهروندی کانادایی مایا را در 17 اکتبر 2022 دریافت کرد.
هیچ کس در کمیسیون عالی به درخواست های مکرر ایتون برای اطلاعات پاسخ نداده است. پرس و جوهایی که او هم از طریق ایمیل و هم شخصاً در پنج باری که از کمیسیون بازدید کرد انجام داد و توسط یک نگهبان به او برگشت. ایتون گفت: “هیچ راهی برای دسترسی یا تماس با یک روح وجود ندارد. خدمات کنسولی هر درخواستی را رد کردند و گفتند: “این مهاجرت است.”
نمایندگان اداره مهاجرت، پناهندگی و شهروندی کانادا (IRCC) تنها به درخواست ایتون مایا گفته اند که در پرونده است و در حال بررسی است. CBC News با IRCC تماس گرفت و هنوز پاسخی دریافت نکرده است.
تماشای رشد مایا از یک نوزاد به یک کودک نوپا در حالی که منتظر شهروندی کانادا است:
حتی اگر آندریا ایتون از تیلسونبرگ، اونتریا، رسما دخترش مایا را از نیجریه به فرزندی پذیرفت، اما مایا نتوانسته است به کانادا بیاید. این زوج ماه ها در آکرا، غنا، منتظر بوده اند تا کانادا ویزای سفر و درخواست شهروندی مایا را بررسی کند.
رویای مادر شدن
در ژوئن 2020، درست چند روز قبل از تولد 50 سالگی، ایتون فرآیند پذیرش یک کودک نیجریه ای را از طریق آژانس تورنتو، Family By Adoption آغاز کرد. ایتون همیشه دوست داشت بچه دار شود، اما بعد از اینکه ازدواج اولش به طلاق ختم شد و شوهر دومش بر اثر سرطان درگذشت، تصمیم گرفت این کار را به تنهایی انجام دهد.
دو سال طول کشید تا آژانس تورنتو و بنیاد کودکان مورگان هیل در نیجریه بتوانند مایا را با ایتون مطابقت دهند. در آن زمان، ایتون 45000 دلار را جمع آوری کرده بود تا هزینه فرزندخواندگی را پوشش دهد – و در ژوئن 2022، او به لاگوس پرواز کرد تا مایا 17 ماهه را ملاقات کند که پس از رها شدن مادرش در یک یتیم خانه دولتی زندگی می کرد. او
ایتون گفت: «این فوق العاده احساسی بود. “او خیلی کوچولو بود و خیلی بامزه بود. سورئال بود.”
در 4 اوت 2022، پذیرش مایا رسمی شد. انتظار برای مدارک رسمی زمان برد و ایتون تنها در ماه اکتبر توانست برای شهروندی کانادایی مایا درخواست دهد.
آلیسیا بکمن-بهاری، وکیل مهاجرت کلگری، که با چهار خانواده کانادایی دیگر کار کرده است، گفت: «والدین کانادایی پس از آن انتخاب غیرممکنی دارند که با فرزندشان در نیجریه بمانند و منتظر باشند… تابعیت از IRCC (که می تواند سال ها طول بکشد) تا فرزندان خوانده خود را از نیجریه به خانه بیاورند. یا به کشور ثالثی می‌روند و منتظر می‌مانند، یا فرزندشان را تحت سرپرستی و سرپرستی در یتیم‌خانه‌ای در لاگوس رها می‌کنند و به کانادا برمی‌گردند تا منتظر بمانند.»
قرار بود پرونده تسریع شود
ایتون می خواست پیش مایا بماند.
ایتون گفت: “مایا در چهار ماهگی در حین نگهداری از یتیم خانه دچار سوختگی شد.” او زخم‌های شدیدی دارد و در پای چپش بدشکلی دارد که مانع از پوشیدن کفش‌هایش می‌شود.»
ایتون گفت: مایا به جراحی اصلاحی نیاز دارد.
به همین دلیل ایتون درخواست داد تا پرونده مایا تسریع شود. ایتون گفت که مقامات IRCC تأیید کردند که صلاحیت در برنامه وجود دارد، اما این تنها چیزی است که او می داند.
ایتون همچنین برای مایا ویزای بازدیدکننده درخواست کرده است – او گفت که در این زمینه نیز صحبتی نشده است.
آیا کانادا قوانین را زیر پا می گذارد؟
متیو بهرنس از شبکه حقوق پناهندگان روستایی می‌گوید: «کانادا عادت بسیار بدی در استفاده از اینرسی بوروکراتیک برای تبعید نوزادانی که به‌طور قانونی به فرزندخواندگی و نژادی گرفته شده‌اند، دارد و والدینی مانند آندریا را به موقعیت‌های غیرممکن مجبور می‌کند.
ما بارها و بارها دیده‌ایم که چگونه دولت تعهدات داخلی و بین‌المللی خود را در قبال کودکان نقض می‌کند، به‌ویژه وقتی بچه‌ها سفیدپوست نیستند.»
بکمن بهاری گفت که کانادا یکی از امضاکنندگان کنوانسیون لاهه در مورد فرزندخواندگی بین کشوری است. وی گفت: «کانادا مسلماً تعهد خود را طبق ماده 18 کنوانسیون لاهه مبنی بر انجام کلیه اقدامات لازم برای ایجاد امکان ورود و اقامت دائم کودک در کشور پذیرنده پس از تکمیل فرزندخواندگی، نقض می کند.
به گفته بکمن بری، علاوه بر این، قانون شهروندی خود کانادا نیز همین تعهد را دارد.
او گفت که کانادا به این تعهدات عمل نمی کند. او گفت: «آوردن یک فرزند خوانده از ایالت لاگوس به خانه به کانادا مملو از تعدیل اداری و تاخیر غیرقابل توجیه است.
یک انتظار گران قیمت
ایتون گفت: “من از نظر قانونی به مایا وابسته هستم. من پدر و مادر قانونی او هستم.” “او بدون در نظر گرفتن هر تاخیری که IRCC به تبلیغ خود ادامه دهد، یک شهروند کانادایی خواهد بود. من کاملاً مایل هستم که از شرایط و الزامات ویزای بازدیدکننده برای او تبعیت کنم و نمی توانم ویزای ویزیتور را دریافت کنم.”
با وجود اینکه ایتون از راه دور برای یک شرکت آمریکایی در زمینه پشتیبانی مشتری کار می کند و مایا اکنون در پیش دبستانی است، هزینه زندگی ایتون اکنون که در خارج از کشور زندگی می کند سه برابر شده است.
او گفت: “من پس انداز زندگی خود را با انجام این کار تمام کردم. ماندن در اینجا بسیار گران است.” او قطعاً ارزش این سفر را داشته است، اما مطمئناً این یک چالش بوده است.
ایتون نمی تواند از خود فکر کند که زندگی او در کانادا چگونه خواهد بود و این زوج قبلاً چه چیزی را از دست داده اند. “من مدت زیادی منتظر ماندم تا مادر شوم. سعی می کنم تمام تلاشم را انجام دهم تا او را با زندگی ما در خانه آشنا کنم.”
“من می خواهم او یاد بگیرد که چگونه در دریاچه شهر اسکیت کند و با سگ های من بازی کند.”
“برگرداندن مایا به خانه یک چیز است، اما اصلاح این که چگونه این کار برای بچه ها و خانواده ها کار نمی کند واقعا برای من مهم است. این یک سیستماتیک است. این فقط مورد مایا نیست.”
