ناتو در حالی که ترامپ قصد دارد ژانویه از افغانستان خارج شود نفس خود را حفظ می کند

اصل ناتو یک به یک و همه برای همه دلیل آن بود که – و با گسترش کانادا – به افغانستان رفت ، اما این فرض توسط دولت ایالات متحده که برای حل و فصل عجله عجله دارد به شدت در حال آزمایش است.

اگرچه عجله کردن ممکن است یک اصطلاح نسبی باشد ، با توجه به نزدیک شدن مشارکت نظامی واشنگتن در این کشور به مرز دو دهه گذشته.

آخرین مهلت دولت ترامپ برای کشاندن نیروهای آمریکایی به 2500 سرباز تا اواسط ژانویه – که زمینه را برای عقب نشینی کامل فراهم می کند – توسط متحدان ناتو با عصبانیت روبرو شده است.

یک جمله قدیمی وجود دارد ، از اوایل جنگ ، که طالبان علاقه داشتند این را تکرار کنند: شما ساعت دارید ، ما وقت داریم.

مفهوم این امر این بود که ستیزه جویان می توانند به راحتی منتظر نیروهای خارجی باشند و آنها را در یک قطره از تلفات و عقب نشینی های چشمگیر از بین ببرند.

به نظر می رسد زمان هنوز در اختیار طالبان است.

به گفته وزارت داخله افغانستان ، در ارقامی که اخیراً در رسانه های محلی گزارش شده ، شاهد افزایش مداوم حملات در حداقل 50 ولسوالی کشور هستیم.

بخشهای اصلی استان قندهار ، که تقریباً از یک دهه پیش پس از خروج کانادا از آنجا ، نسبتاً مسالمت آمیز بوده اند ، مورد مناقشه قرار گرفته اند.

نیروهای افغان با كمك به مجازات حملات هوایی آمریكا ، مجبور شدند منطقه ارغنداب را در سطحی از جنگ كه با تاریكترین روزهای درگیری كانادا در استان ناآرام مطابقت دارد ، از طالبان پس بگیرند.

طالبان با امتناع از موافقت با آتش بس كامل ، دولت افغانستان و آمریكا را تحت فشار قرار می دهند تا مهلت خروج كامل نیروهای بین المللی در بهار سال آینده فرا رسد.

یک تصمیم سخت

طالبان در حالی مشغول بازی هستند که مذاکرات صلح در دوحه قطر آغاز می شود و متحدان متحیر ناتو را هشدار می دهند که در صورت موفقیت طالبان در مبارزات مجدد خشونت خود ، دو دهه گذشته ممکن است بی فایده باشد.

دبیرکل ناتو ، جنس استولتنبرگ ، در مصاحبه ای از پیش ضبط شده در نشست امنیت بین المللی هالیفاکس در آخر هفته گذشته گفت: “ما به شدت از گفتگوهای صلح که بین طالبان و دولت در جریان است پشتیبانی می کنیم.”

“و بخشی از توافق بین ایالات متحده و طالبان این است که همه نیروهای بین المللی توسط اولین نفر خارج شوند [of] مه سال آینده بنابراین ، واضح است که ما باید یک تصمیم بسیار سخت بگیریم و آن این است که آیا باید ترک کنیم و دستاوردهای خود را از دست بدهیم … یا اینکه ما می مانیم و درگیر یک عملیات بسیار دشوار و خواستار در افغانستان هستیم. “

دبیرکل ناتو ، جنس استولتنبرگ ، که در ماه آوریل به تصویر کشیده شده است ، می گوید این اتحاد آزاد است که تصمیم جمعی خود را در مورد پیگیری ایالات متحده از افغانستان در بهار سال آینده اتخاذ کند. (آسوشیتدپرس)

استولتنبرگ عقیده خود را که احتمالاً اتحاد آزاد است در تصمیم گیری جمعی خود پیرامون پیروی از آمریکا در بهار سال آینده تصمیم گرفت ، ابراز داشت.

وی گفت: “پیام من این است که ما باید ارزیابی کنیم که آیا شرایط خروج با هم وجود دارد یا خیر.” “ما باید این تصمیمات را با هم اتخاذ كنیم ، و همانطور كه ​​بارها در ناتو گفتیم ، ما با هم به افغانستان رفتیم ، باید درباره تنظیمات حضور خود با هم تصمیم بگیریم ، و وقتی زمان مناسب است ما باید با هم در مرتب و منظم. “

واقعیت این است که ، بدون پشتیبانی لجستیکی و هوایی ایالات متحده ، یک مأموریت مستقل ناتو ماندگاری کوتاهی خواهد داشت.

عبدالله عبدالله ، رئیس شورای عالی آشتی ملی افغانستان و مردی که تیم مذاکره کننده دولت را رهبری می کند ، چند روز پیش به خبرگزاری فرانسه گفت که دو طرف “بسیار نزدیک” به شکستن بن بست در مذاکرات صلح هستند.

این مذاکرات از 12 سپتامبر آغاز شد ، اما بر اساس اختلاف نظر در دستور کار ، چارچوب اساسی بحث ها و تفسیرهای مذهبی ، به گفته این خبرگزاری ، ناامید شد.

عبدالله ، که در ترکیه مصاحبه کرد ، گفت: “ما به سمت بحث در مورد ماده اصلی مذاکرات ، برنامه اصلی حرکت نکرده ایم.”

“ما نزدیک هستیم. ما بسیار نزدیک هستیم. امیدوارم این مرحله را پشت سر بگذاریم و به موضوعات اساسی” از جمله امنیت برسیم.

این ارزیابی همزمان با بیانیه جداگانه ای از طالبان به خبرگزاری فرانسه بود که می گوید “پیشرفت کافی” در مورد نقاط اصلی برجسته انجام شده است.

در همان زمان ، این گروه به طور مداوم از مشارکت در آتش بس ، با حملات مکرر علیه نیروهای امنیتی افغانستان ، خودداری کرده است.

هیچ نشانه ای از عجله ندارند. مثل همیشه ، طالبان نیازی به ساعت ندارند.