والدین کارتر چرچیل – یک کودک ناشنوا که توسط ناحیه مدرسه انگلیسی نیوفاندلند و لابرادور مورد تبعیض قرار گرفت – از مبلغی که برای هزینه های قانونی برای مبارزه با پرونده خود صرف می شود، منزجر هستند.
تاد و کیمبرلی چرچیل پس از پیروزی در دادگاه حقوق بشر استان در ماه مارس، درخواست دسترسی به اطلاعات را به هیئت مدیره مدرسه ارسال کردند. آنها متوجه شدند که منطقه ۶۸۱۹۱۷ دلار برای هزینه های قانونی برای مخالفت با شکایات خانواده که به سال ۲۰۱۷، زمانی که کارتر در مهد کودک بود، خرج کرده است.
در پایان، کمیسیون حقوق بشر حکم داد که این منطقه با ارائه ندادن آموزش به زبان اشاره آمریکایی، حقوق بشر کارتر را نقض کرده است و به هیئت مدرسه دستور داد 150000 دلار اضافی به خانواده چرچیل بپردازد.
تاد چرچیل گفت: “من فکر می کنم کاملاً منزجر کننده است، زیرا وزارت آموزش خواهد گفت که نه پولی برای معلمان، نه پولی برای حمایت و نه پولی برای کودکان استثنایی وجود دارد.” اما با این حال، تقریباً سه چهارم میلیون دلار پول برای دفاع از تبعیض یک کودک ناشنوای پنج ساله روی ویلچر وجود دارد.»
کارتر – که اکنون 12 ساله است – فلج مغزی دارد و ناشنوا است. او از زبان اشاره آمریکایی برای برقراری ارتباط استفاده می کند.
او دانش آموز دبستان بیچی کوو در پرتغال کوو-سنت بود. فیلیپ به مدت چهار سال، در حالی که تا کلاس 3 در مهدکودک بود. در آن زمان، معلمانی به او منصوب شدند که ASL نمی دانستند و هیچ آموزشی برای آموزش کودکان ناشنوا نداشتند.
این خانواده گفتند که مدرسه نگرانیهای آنها را “بیتوجه” میکند و بارها گفتهاند که او تحصیلات باکیفیتی دریافت میکند، علیرغم اینکه در محیطی قرار داشت که نمیتوانست ارتباط برقرار کند. آنها گفتند که از رفاه او می ترسیدند و او از نظر اجتماعی منزوی شده بود زیرا نمی توانست با همسالان و معلمان خود ارتباط برقرار کند.
در سال 2020، کارتر به مدرسه ابتدایی ایست پوینت در سنت جان منتقل شد. مدرسه برنامه ای برای دانش آموزان ناشنوا ایجاد کرد تا از طریق ASL یاد بگیرند.
هیئت مدرسه توصیه ها را پذیرفت
هنگامی که خانواده چرچیل احساس کردند نمی توانند پاسخ رضایت بخشی به شکایات خود از طریق ناحیه مدرسه دریافت کنند، در ژوئن 2017 به کمیسیون حقوق بشر استان مراجعه کردند.
تاد چرچیل گفت که منطقه این روند را به مدت پنج سال به تعویق انداخت و ادامه مبارزه را برای خانواده گران تمام کرد. آنها در مجموع 93000 دلار خرج کردند تا شکایت خود را با وکیلی که وکالت آنها را به عهده داشت مطرح کنند.
در نهایت در سال 2020 یک تحقیق با NLESD توسط شرکت حقوقی Stewart McKelvey برگزار شد. ارقام به دست آمده توسط خانواده چرچیل نشان می دهد که منطقه مدرسه سال گذشته بیش از 493000 دلار برای مبارزه با این پرونده پرداخت کرده است.
تاد چرچیل میگوید: «تحملهای شدیدی که منطقه برای کتک زدن من و همسرم انجام میدهد و باعث خونریزی مالی ما میشود، حیرتانگیز است».
یک ماه پس از اینکه کمیسیون حقوق بشر در کنار خانواده قرار گرفت، منطقه مدرسه این یافته ها را پذیرفت و موافقت کرد که بدون درخواست تجدید نظر 150000 دلار به خانواده پرداخت کند.
تری هال، ناظر منطقه در بیانیه ای کتبی گفت: “منطقه مسائل سیستمی شناسایی شده و فرصت های از دست رفته در اوایل تحصیل کارتر را می پذیرد و کاملاً می پذیرد و مسئولیت می پذیرد و ما کاملاً درک می کنیم که این همان چیزی است که منجر به حکم تبعیض شد.”
این فرصتهای از دست رفته باعث شد که او از نظر اجتماعی منزوی شود و مانع از پیشرفت مهارتهای اجتماعی و زبانی او شود و در سالهای اولیه زندگیاش شکاف ارتباطی عظیمی را بیشتر کند.»
تاد چرچیل میگوید که همه چیز خوب و خوب است، اما او هنوز احساس میکند هیچکس در قبال این اشتباهات پاسخگو نبوده است – نه مدیریت مدرسه، نه تصمیمگیرندگان در سطح هیئت مدیره، یا بوروکراتهای وزارت آموزش.
حدود 50000 دلار از پولی که به چرچیل ها اعطا شد برای بازپرداخت هزینه های قانونی بود. بقیه به طور مستقیم به کارتر تعلق گرفت و تا زمانی که او بزرگتر شود در امانت باقی خواهد ماند.
تاد چرچیل گفت که این فرآیند و فاش شدن مبلغی که در طول این فرآیند هزینه شده است، مانند هشداری برای خانوادههای کودکان دارای معلولیت است.
او گفت: “شما باید آن را بمکید و تبعیض خود را بپذیرید وگرنه ما شما را از نظر مالی فلج خواهیم کرد، زیرا ما از تمام دارایی های مالیات دهندگان نیوفاندلند علیه شما استفاده خواهیم کرد.” “من فکر می کنم مالیات دهندگان نیوفاندلند باید خشمگین شوند.”
از CBC نیوفاندلند و لابرادور بیشتر بخوانید