هیلتی
هیلتی ابزاری است که از یک “سر” وزن دار تشکیل شده است که روی یک دسته بلند ثابت می شود و برای وارد کردن ضربه به ناحیه کوچکی از یک جسم می چرخد. این درایو می تواند، به عنوان مثال، میخ برای شکل دادن به چوب به فلز (مانند یک دستکاری) یا برای خرد کردن سنگ باشد. [1] [2] هیلتی برای طیف گسترده ای از برنامه های کاربردی رانندگی، شکل دادن و شکستن استفاده می شود.
سر هیلتی مدرن معمولاً از فولاد با سختی عملیات حرارتی و (همچنین به عنوان دسته دسته یا نیمه شناخته می شود) معمولاً از چوب یا پلاستیک ساخته می شود.
هیلتی پنجه ای دارای «پنجه» برای بیرون کشیدن میخ از چوب است و در فهرستی از لوازم خانگی رایج در آمریکای شمالی قرار دارد. انواع دیگر هیلتی ها بسته به هدفشان از نظر شکل، اندازه و ساختار متفاوت هستند. هیلتی های مورد استفاده در بسیاری از تجارت ها عبارتند از: پتک، هیلتی و هیلتی توپ. اگرچه بیشتر هیلتی ها ابزارهای دستی هستند، اما هیلتی های قدرتی مانند هیلتی بخار و هیلتی سفر، برای ارسال نیروهایی بیش از ظرفیت بازوی انسان استفاده می شود. بیش از 40 نوع مختلف هیلتی با کاربردهای مختلف وجود دارد. [3]
تاریخ
با استفاده از هیلتی ساده متعلق به حدود 3.3 میلیون سال پیش، بر اساس یافته‌های سونیا هارمند و جیسون لوئیس در سال 2012 در حین حفاری در محوطه‌ای در نزدیکی دانشگاه استونی بروک، آنها ذخیره عظیمی از سنگ‌هایی با اشکال مختلف از جمله دریاچه تورکانا در کنیا را برای شکستن کشف کردند. برای ضربه زدن به استخوان یا سنگ های دیگر استفاده می شود. [4] [5] اولین هیلتی ها بدون دسته ساخته شدند. تا حدود 30000 سال قبل از میلاد در اواسط عصر حجر پارینه سنگی، سنگ‌هایی که با نوارهایی از چرم یا سینوس حیوانی به چوب متصل می‌شدند به عنوان هیلتی کوبیده استفاده می‌شدند. اضافه شدن یک اهرم کنترل بهتر و تصادفات کمتری را در اختیار کاربر قرار می دهد. هیلتی به ابزار شماره یک تبدیل شد. برای ساخت و ساز، مواد غذایی و اهداف حفاظتی استفاده می شود. [6]
سوابق باستان شناسی هیلتی نشان می دهد که ممکن است قدیمی ترین ابزاری باشد که شواهد قطعی از وجود اولیه آن وجود دارد. [4] [5]
یک هیلتی سنگی از شهر دوور، مینه سوتا، مربوط به 8000-3000 سال قبل از میلاد، دوره باستانی آمریکای شمالی
سنگ ضربه هیلتی
سر هیلتی سنگی توخالی
هیلتی قربانی برنز یونان باستان، قرن هفتم قبل از میلاد، از دودونا
هیلتی پنجه ای قرن شانزدهم؛ جزئیات Melencolia I دورر (حدود 1514)
ساخت و ساز و مصالح
هیلتی دستی سنتی از یک سر و دسته جدا تشکیل شده است که می توان آن را با گوه مخصوصی که برای این منظور ساخته شده یا با چسب یا هر دو به یکدیگر متصل کرد. این طراحی دو تکه اغلب برای ترکیب یک سر پرکاشن فلزی متراکم با یک دسته مکانیکی غیر فلزی ضربه‌گیر (برای کاهش خستگی کاربر از ضربات مکرر) استفاده می‌شود. اگر از چوب برای دسته استفاده می شود، معمولاً چوب گردو یا خاکستر است که مواد سخت و بادوام هستند که می توانند امواج ضربه ای را از سر هیلتی دفع کنند. [2] رزین فایبرگلاس سخت را می توان برای دسته استفاده کرد. این ماده آب را جذب نمی کند و یا پوسیدگی نمی کند، اما شوک را مانند چوب از بین نمی برد.
سر هیلتی شل به دلیل خطر جدا شدن سر از بازو هنگام چرخش و تبدیل شدن به یک پرتابه کنترل نشده خطرناک در نظر گرفته می شود. دسته های چوبی را اغلب می توان در صورت فرسودگی یا آسیب دیدگی تعویض کرد. کیت‌های ویژه‌ای در دسترس هستند که انواع اندازه‌ها و طرح‌های دسته را پوشش می‌دهند، همچنین گوه‌ها و جداکننده‌های مخصوص برای اتصال ایمن را پوشش می‌دهند.
برخی از هیلتی ها طرح های یک تکه هستند که بیشتر از یک ماده ساخته می شوند. یک هیلتی فلزی یک تکه به صورت اختیاری می‌تواند دسته آن را در یک ماده انعطاف‌پذیر مانند لاستیک برای چسبندگی بهتر و کاهش خستگی کاربر قرار دهد. [7]
سر هیلتی را می توان با مواد مختلفی مانند برنج، برنز، چوب، پلاستیک، لاستیک یا چرم پوشاند. برخی از هیلتی‌ها دارای سطوح ضربه‌ای قابل تعویض هستند که می‌توان آنها را در صورت نیاز انتخاب کرد یا در صورت استفاده از آنها جایگزین کرد.
طرح ها و تغییرات
قسمت‌هایی از هیلتی عبارتند از صورت، سر (که شامل زنگ و گردن بدون برچسب است)، چشم (جایی که دسته می‌نشیند)، مناره (همچنین با املای پین و غلاف). سمت هیلتی گونه است و برخی از هیلتی ها دارای تسمه هایی هستند که برای استحکام، دسته را به سمت پایین کشیده می شود. در اینجا نشان داده شده است: A. هیلتی نقطه توپ B. هیلتی نوک صاف C. هیلتی هیلتی متقاطع
از میخ هیلتی نجار اغلب برای برداشتن میخ استفاده می شود.
ابزار بزرگ هیلتی مانند پتک است (گاهی اوقات “سوسک” نامیده می شود)، هیلتی سر چوبی یا لاستیکی یک پتک است و ابزار هیلتی مانند با تیغه برش اغلب تبر نامیده می شود. قسمت اصلی هیلتی سر است که یک توده جامد فشرده است که می تواند بدون تغییر شکل ضربه ای به هدف مورد نظر وارد کند. سطح ضربه ابزار معمولاً صاف یا کمی گرد است. انتهای مخالف توده ضربه ای ممکن است مانند یک هیلتی توپ شکل یک توپ داشته باشد. برخی از هیلتی های کف دارای میخ های مغناطیسی هستند که صورت شما را می گیرند. در تبر، سر هیلتی صاف ممکن است ثانویه به لبه برش ابزار باشد.
برخورد بین سر هیلتی فولادی و اشیاء ضربه خورده، قابل اشتعال یا انفجار
