والدین فرزندخوانده کانادایی کودکان خارج از کشور از تلاش برای اعطای حقوق شهروندی به فرزندانشان برابر با شهروندانی که در خاک کانادا متولد شده اند، تحسین می کنند.
یک کمیته پارلمانی اصلاحاتی را ارائه کرده است که – در صورت تصویب به قانون – قانونی را تغییر می‌دهد که از انتقال خودکار شهروندی بین‌المللی توسط کودکان به فرزندخواندگی در صورت ادامه داشتن فرزند در خارج از کانادا جلوگیری می‌کند.
منتقدان می‌گویند قانون فعلی تمایز ناعادلانه‌ای بین فرزندخواندگان کانادایی و بین‌المللی ایجاد می‌کند که خطر تأثیر منفی بر گروه دوم کودکان را دارد که ممکن است در بزرگسالی تحصیل یا کار در خارج از کشور را انتخاب کنند.
کت لانتین گفت: «یک سیستم دو لایه وجود دارد. پسرش ناتانائل 7 ساله در زامبیا به دنیا آمد.
او گفت: «او مانند هیچ شهروند کانادایی دیگر از حقوق مشترک برخوردار نیست، صرفاً به این دلیل که فرزندخوانده شده و در کشور دیگری به دنیا آمده است.
ناتانائل که با خانواده‌اش در تورنتو زندگی می‌کند، توسط والدینش به‌عنوان «ترقه‌ای» توصیف می‌شود که عاشق رپتورها، بازی پوکمون گو و معاشرت با دوستانش است.
لانتین و شریک زندگی اش، گریم بال، بخشی از گروهی از والدین هستند که می گویند این قانون ناعادلانه و تبعیض آمیز است.
جنی کوان، نماینده NDP گفت: «آنها حق اعطای تابعیت خود را به فرزندان خود از دست می دهند و این پیامدهای زیادی برای مردم دارد. من با خانواده هایی صحبت کرده ام که از این طریق تحت تأثیر قرار گرفته اند و آنها مستأصل هستند.»
کوان از اصلاحیه‌هایی در قانون شهروندی کانادا دفاع کرده است که می‌تواند منجر به تغییرات معناداری برای کانادایی‌های پذیرفته‌شده بین‌المللی شود، در صورت تصویب قانون.
لانتین گفت: “همه خیلی مضطرب هستند. ما به نوعی داریم ناخن هایمان را می جویم.”
پیامد ناخواسته اصلاحات 2009
در سال 2009، تغییراتی در قوانین شهروندی کانادا ایجاد شد که یک “قطع نسل دوم” ایجاد کرد که در صورتی که هر دو والدین کانادایی آنها در یک کشور خارجی متولد شده باشند، انتقال خودکار تابعیت از طریق نسب به فرزندان خارجی را متوقف می کند.
این بخشی از سرکوب دولت نخست وزیر استفان هارپر در مورد تعداد شهروندان کانادایی بدون ارتباط اساسی با کانادا بود.
اما پذیرفته شدگانی که در خارج از کانادا به دنیا می آیند با عواقب ناخواسته ای از این قانون مواجه می شوند.
اگر والدین کودکی از طریق مسیر مستقیم (اغلب سریع‌ترین و آسان‌ترین راه برای فرزندخواندگی) فرزندخواندگی را به فرزندی قبول کنند، قانون با فرزندخوانده مانند هر کودک بیولوژیکی که در خارج از کانادا متولد شده است رفتار می‌کند – مانند نسل اول متولد خارج از کشور.
هر بچه‌ای که این بچه‌های فرزندخوانده داشته باشند – اگر در خارج از کانادا به دنیا بیایند – به عنوان نسل دوم محسوب می‌شوند و به طور خودکار واجد شرایط شهروندی نسب هستند.
دونالد سی. گالووی، کارشناس قانون مهاجرت، فرزندخوانده و استاد بازنشسته در دانشگاه ویکتوریا، گفت: «این هدف را شناسایی می‌کند، اما آن هدف را از دست می‌دهد و به افراد دیگری برخورد می‌کند که هرگز نمی‌خواست با آنها برخورد کند».
علیرغم لابی ثابت والدین در بیش از یک دهه، تنها حرکت پارلمانی قبلی در این زمینه در سال 2016 اتفاق افتاد. نماینده لیبرال ناتانیل ارسکین اسمیت دادخواست اما منجر به تغییر نشد.
گالووی گفت: «نخست‌وزیر کنونی بیشتر به این معروف است که می‌گوید شهروند شهروند است، شهروند است، که نشان می‌دهد ما یک دسته داریم و این سلسله مراتب را در شهروندی نداریم.
“اما این چیزی است که ما ایجاد کرده ایم.”
کانادایی های گمشده
تغییرات احتمالی در قانون توسط کمیته دائمی شهروندی و مهاجرت پارلمان در حال بررسی است.
این کمیته در حال بررسی لایحه ای در سنا است که به دنبال بازگرداندن تابعیت برای افرادی است که به دلیل تکرار قبلی قانون شهروندی کانادا آن را از دست داده اند.
این لایحه برای کمک به افرادی است که بین سال‌های 1977 تا 1982 در خارج از کانادا متولد شده‌اند. به آنها گفته شد که تا تولد 28 سالگی خود برای شهروندی خود ثبت نام کنند یا در خطر از دست دادن آن هستند.
اما این کمیته همچنین در تلاش است تا دامنه این لایحه را برای گسترش حقوق شهروندی به گروه های دیگر گسترش دهد.
تست “اتصال اساسی”.
این کمیته اصلاحیه ای را ارائه کرد که توسط کوان حمایت شد و خواستار ایجاد آزمونی برای تعیین اینکه آیا یک کانادایی بالقوه “ارتباط قابل توجهی” با کانادا دارد یا خیر.
آزمون نوشته شده در اصلاحیه بیان می کند که کانادایی بالقوه باید 1095 روز – معادل سه سال – در این کشور زندگی کند.
این کمیته همچنین اصلاحیه دومی را ارائه کرد که می‌گوید هر شهروند نسل اول کنونی که در خارج از کشور متولد شده باشد و “ارتباط قابل توجهی” با کانادا داشته باشد، می‌تواند تابعیت خود را به فرزندان خود که در خارج از کشور متولد شده اند منتقل کند، مشروط بر اینکه این شهروندان پس از تصویب قانون سال 2009 متولد شده باشند.
از نظر عملی، این بدان معناست که کودکانی مانند ناتانائل – که پس از سال 2009 متولد شده‌اند و به مدت سه سال در کانادا زندگی کرده‌اند – می‌توانند کشور را ترک کنند، بچه‌دار شوند و تابعیت خود را از طریق تبار منتقل کنند.
هر دو اصلاحیه با حمایت اعضای لیبرال و NDP با آرای کمیته به تصویب رسید.
کوان به سی بی سی نیوز گفت: «من بسیار امیدوار هستم که بتوانیم این تغییرات را انجام دهیم.
او هشدار داد که این کمیته هنوز کار خود را به پایان نرسانده است و حتی زمانی که این کار را انجام دهد، اعضای مجلس عوام و سنا باید به تغییرات به قانون رأی دهند.
اما چشم انداز صرف، لانتین و دیگران را امیدوار می کند.
او گفت که در مأموریتی است که قوانین را قبل از اینکه ناتانائل به سن کافی برای درک آنها برسد تغییر دهد. او گفت که به عنوان والدین پسرخوانده ای، سخت تلاش می کند تا او را مانند سایر بچه های هم سن و سال خود احساس کند.
او گفت: «احساس می‌کنم قبل از اینکه او معنی آن را بداند، در حال تغییر آن هستیم.
