یادداشت‌هایی که مونتس در سال‌های منتهی به تیراندازی دسته‌جمعی نوا اسکوشیا گرفته بود «ناقص، ناخوانا، مفقود» و در کل ناقص بود – مشکلی که نویسندگان گزارشی که اخیراً در مورد فاجعه 2020 منتشر شده است، می‌گویند باید به آن رسیدگی شود.

در واقع، گزارش نهایی کمیسیون تلفات انبوه می گوید که سیستم قضایی باید “در استنباط از عدم وجود یادداشت های اعضای RCMP یا حذف در یادداشت های گرفته شده احتیاط کند.”

در این گزارش آمده است: «دادگاه‌ها، دادگاه‌ها و مردم باید بدانند که صرفاً به این دلیل که چیزی در یادداشت‌های یک افسر پلیس منعکس نشده است، به این معنا نیست که آن اتفاق نیفتاده است».

یادداشت برداری یکی از اصول پلیسی است. از افسران RCMP انتظار می رود که به دلایل موجه از یک خط مشی ملی در مورد حفظ یادداشت ها از صحنه های جرم یا در طول تحقیقات مخفی پیروی کنند.

دفترچه یک افسر را می توان به عنوان مدرک در یک پرونده قضایی وارد کرد و سال ها پس از واقعه شواهد را ثابت کرد. اما ورودی های ناکافی و نادرست در یک دفترچه می تواند تحقیقات را به خطر بیندازد.

برندا لوکی، کمیسر سابق RCMP در طول جلسات استماع کمیسیون تلفات انبوه اذعان کرد: «یادداشت برداری همیشه یک مسئله است.

ما بر این اهمیت تاکید می کنیم [officers are] در مورد یادداشت های خوب، یادداشت های ضعیف بازخورد ارائه کرد. و سپس آن‌ها چنان مشغول می‌شوند که به دلایلی، در برخی موارد، یکی از اولین چیزها است که کنار راه می‌روند.»

تحقیق در مورد تیراندازی دسته جمعی 2020 – که منجر به کشته شدن 22 نفر از جمله یک زن باردار شد – الگویی از مشکلات را در کار افسران RCMP کشف کرد که در سال های منتهی به تیراندازی جمعی با فرد مسلح در تعامل بودند.

کمیسیونرها در گزارش نهایی خود نوشتند: «کمیسیون چندین روز برای شهادت برنامه ریزی کرد، تا حدی به این دلیل که یادداشت های افسران پلیس ناقص، ناخوانا، مفقود بود، یا به سادگی مشاهدات، تصمیمات و اقدامات آنها را مطابق با سیاست ملی بیان نمی کرد. ماه گذشته در Truro، NS منتشر شد

شکایت همسایه به پلیس در یادداشت ها گم شده است

برندا فوربس، همسایه سابق مرد مسلح، گابریل ورتمن، شهادت داد که به پلیس گزارش داد که ورتمن شریک زندگی خود لیزا بانفیلد را در نزدیکی کلبه آنها در Portapique خفه کرده است. او شهادت داد که “نگران شده بود که مجرم او را بکشد.”

سه افسر در زمان های مختلف پاسخ دادند. فقط یک پلیس بازنشسته، تروی ماکسول، یادداشت های خود را حفظ کرد.

در حالی که آنها حاوی اطلاعات کمی در مورد مکالمه او با فوربس بودند، او شهادت داد که این شکایت مربوط به این بود که مجرم با ماشین پلیس از کار افتاده با سرعت زیادی در اطراف محله رانندگی می کرد و مردم را می ترساند.

در این گزارش آمده است که هیچ مدرکی وجود ندارد که نشان دهد ورتمن شروع به جمع آوری خودروهای پلیس از کار افتاده تا سال 2019 کرده است – حدود شش سال پس از شکایت فوربس.

“به نظر می رسد که گذشت زمان، بلای اختلال استرس پس از سانحه که بر خانم فوربس و ماکسول به عنوان شاهدان تاثیر می گذارد، و ثبت نامناسب سوابق توطئه می کنند تا ما را از دانستن دقیقاً آنچه خانم فوربس گفته و ماکسول شنیده است، باز دارد.” گزارش گفت.

“ما متوجه شدیم که عدم وضوح در مورد [Maxwell’s] نقش پلیس در آن روز و اقداماتی که او در پاسخ به این گزارش انجام داد، نشان‌دهنده شکست سیستماتیک RCMP در آموزش، سیاست‌ها و شیوه‌های تحقیقاتی است.»

کمیسیونرها همچنین در مورد یادداشت هایی که توسط Const نگهداری می شد، ابراز نگرانی کردند. گرگ وایلی، افسر RCMP که در سال های قبل از تیراندازی جمعی حدود 16 بار از مرد مسلح بازدید کرد. وایلی شهادت داد که ورتمن را “یک تماس با جامعه” می دانست.

در این گزارش آمده است: “وایلی نتوانست هیچ یادداشتی در رابطه با تعامل خود با عامل جنایت ارائه دهد، به ویژه پس از فراخوانی او برای کمک به پلیس منطقه ای هالیفاکس در مورد شکایت سلاح گرم در سال 2010.”

کوردل پویریر، یک افسر پلیس منطقه‌ای هالیفاکس که اکنون بازنشسته شده است، در مصاحبه‌ای با کمیسیون گفت که ویلی «به من گفت که او دوست خوب مرد مسلح است و سعی می‌کند بفهمد که آیا ورتمن در کلبه‌اش در Portapique اسلحه دارد یا خیر.

وایلی گفت که هیچ خاطره ای از برخورد با پویر ندارد.

کمیسیونرها نوشتند: “عدم کفایت یادداشت ها و عدم حفظ یادداشت ها در این مورد، نمونه ای از نارسایی های گسترده تر سیاست ها و شیوه های RCMP در مورد یادداشت برداری است.”

در مورد سوم، یادداشت هایی تهیه نشد که ممکن است نحوه واکنش پلیس به بولتنی در سال 2011 را که هشدار می داد ورتمن اسلحه گرم دارد و تمایل خود را برای “کشتن یک پلیس” ابراز کرده بود، روشن کند. همچنین به پلیس هشدار داده است که هنگام برخورد با او “احتیاط زیادی” به خرج دهد.

یک وکیل برای RCMP استدلال کرد که کمیسیونرها نمی توانند یک یافته واقعی داشته باشند مبنی بر اینکه حکم بازرسی اموال مجرم باید پس از بولتن پیگیری می شد.

“با این حال، برای تعیین اینکه شیوه های ثبت سوابق و به اشتراک گذاری اطلاعات در میان آژانس های پلیس نوا اسکوشیا ناقص بوده و پلیس باید از صلاحدید خود برای انجام تحقیقات بیشتر و اطمینان از ایمنی شاکیان استفاده می کرد، نیازی به چنین یافته های واقعی نیست.” کمیسیونرها در گزارش نهایی خود نوشتند.

«کیفیت شیوه‌های یادداشت‌برداری اعضای خط مقدم و کیفیت نظارت بر شیوه‌های یادداشت‌برداری، هر دو نشانه‌های مهمی هستند که نشان می‌دهد تا چه حد یک سازمان پلیس به پلیس‌های مؤثر روزمره متعهد است.»

RCMP متعهد شده است که گزارش را بخواند و توصیه هایی را که قصد دارد دنبال کند افشا کند.

RCMP از این موضوع آگاه بوده است

گزارش MCC با اولین باری است که شیوه های یادداشت برداری Mounties مورد انتقاد قرار گرفته است.

کمیسیون بررسی و شکایات غیرنظامی برای RCMP در گزارش‌های متعدد به کاستی‌هایی در شیوه‌های یادداشت‌برداری اشاره کرده است، از جمله بررسی نحوه واکنش پلیس به قتل کولتن بوشی، مرد کری که توسط جرالد استنلی در مزرعه‌اش کشته شد. آگوست 2019.

یک حسابرسی داخلی در سال 2014 نیز مسائل مربوط به یادداشت برداری و یادداشت برداری را مطرح کرد

آن حسابرسان نمونه‌ای از دفترچه‌های RCMP را از سراسر کشور بررسی کردند و برخی از آنها را با صفحات گمشده، اصلاحات دست‌نویس نادرست و هیچ نشانه‌ای مبنی بر اینکه افسران ناظر به طور معمول آنها را بررسی کرده‌اند، پیدا کردند.

آن گزارش که تقریباً یک دهه از آن می گذرد، توصیه می کرد RCMP قوانین خود را برای نوت بوک ها سخت تر کند و اجرا کند.

کمیسیون تلفات انبوه تقریباً همین پیام را با توصیه به RCMP “اجرای راهبردهای آموزشی و نظارتی برای اطمینان از اینکه همه اعضا یادداشت های کامل، دقیق و جامع می گیرند” ارائه کرده است.

ایان اسکات گفت که مشکل به RCMP محدود نمی شود.

او به مدت پنج سال به عنوان مدیر واحد تحقیقات ویژه انتاریو خدمت کرد و در مورد حوادث مربوط به افسران تحقیق کرد و اغلب با ثبت سوابق مشکوک روبرو شد.

او گفت: “افسران پلیس تا حدی شاهدان حرفه ای هستند. و آنها مجبورند وقایعی را که اغلب در ماه ها، اگر نگوییم سال ها، در گذشته اتفاق افتاده است، بازگو کنند.”

“من فکر می کنم می توانید تا آنجا پیش بروید که بگویید یک وظیفه قانونی مشترک برای افسران پلیس وجود دارد که یادداشت برداری کنند. آنها برای کل سیستم قضایی بسیار مهم هستند.”

وکیل مدافع اریک نوبائر گفت که او “هر روز” مشکلاتی را در خصوص یادداشت برداری پلیس در دادگاه می بیند.

او گفت: «یادداشت برداری صحیح بسیار مهم است، زیرا بر هر جنبه از سیستم عدالت کیفری، هر مؤلفه تأثیر می گذارد.

از پلیس تا تاج و تخت و دفاع و دادگاه، همه به یادداشت برداری عالی تکیه می کنند و وقتی می بینیم مشکل سرسختانه یادداشت برداری ضعیف ادامه دارد، همه در مجموع ناامید می شوند.

به عنوان مثال، در سال 2010، یک افسر بازنشسته RCMP در مانیتوبا، تمام دفترچه های یادداشت خود را – که 32 سال کار پلیس را پوشش می داد – از جمله یادداشت هایی که ممکن است مربوط به یک پرونده رانندگی بی احتیاطی باشد، سوزاند. یک دادستان سلطنتی پس از اطلاع از مواد تخریب شده، اتهامات مربوط به آن پرونده را کنار گذاشت.

پس از آن که دو پلیس استان انتاریو دو نفر را کشتند، حتی دادگاه عالی نیز به این موضوع رسیدگی کرد. در هر دو مورد، به افسران درگیر از سوی مافوق خود دستور داده شد که تا زمانی که با وکیل صحبت نکنند، هیچ یادداشتی در مورد حادثه نکنند.

قاضی مایکل مولداور برای اکثریت نوشت: «به این نتیجه رسیدم که پلیس موظف است در اسرع وقت پس از تحقیقات یادداشت های دقیق، دقیق و کامل بنویسد.

“اجازه دادن به افسران پلیس برای مشورت با یک وکیل قبل از نوشتن یادداشت های خود، در تضاد با شفافیتی است که طرح قانونگذاری قصد دارد آن را ترویج کند.”

نوبائر گفت هیچ بهانه ای برای افسران که یادداشت های نامناسب می گیرند وجود ندارد.

“این یک مشکل گیج کننده است. چرا با توجه به همه چیزهایی که در مورد آن می دانیم، با توجه به اینکه چند کمیسیون و دادگاه های دیگر در مورد اهمیت بسیار زیاد آن صحبت کرده اند، چرا ما همچنان شاهد تداوم آن هستیم؟” او گفت.

حداقل اینکه چرا ما همچنان با مشکل یادداشت برداری ضعیف مواجه هستیم، عجیب است.

افسر سابق برای دوربین های بدن پوشیده پرونده درست می کند

اسکات گفت که یکی از تنها راه‌های تغییر فرهنگ یادداشت‌برداری، ایجاد فرهنگ بهتر است.

او گفت: «این مشکلی است که احتمالاً به راحتی از بین نخواهد رفت، زیرا این مسئله ای است که در هر شیفت کاری که یک افسر پلیس انجام می دهد، به وجود می آید.

اما فکر می‌کنم پاسخ ترکیبی از نظارت سخت‌گیرانه‌تر و پیامدهایی برای نداشتن یادداشت‌های شایسته است که شاید بر توانایی آنها برای ارتقاء به رتبه‌های بالاتر تأثیر بگذارد.»

گرگ براون، افسر سابق سرویس پلیس اتاوا که اکنون در دانشگاه کارلتون تدریس می کند، گفت که مشکلات طولانی مدت نیاز به دوربین های فرسوده را تقویت می کند.

“این واقعاً از یادداشت برداری بد جلوگیری می کند. اگر سه یا چهار افسر در یک صحنه داشته باشید، از چندین زوایای تصویر گرفته می شود، صدا خوب است. منظورم این است که چه مدرکی بهتر از آنچه که دقیقاً اتفاق افتاده وجود دارد؟” او گفت.

“این تصویر، لحن، لحن، زبان بدن، مکث… همه ارتباطات غیرکلامی را که ما بر آن تکیه می کنیم، ضبط می کند.”

RCMP می‌گوید قصد دارد بین 10000 تا 15000 دوربین پوشیده از بدن را در اواخر امسال و تا سال 2024 در اختیار افسران خط مقدم قرار دهد.

نوبائر گفت که معرفی دوربین های بدنه سوالات زیادی در مورد جمع آوری داده ها ایجاد می کند، اما فناوری رونویسی جدید می تواند به پاکسازی یادداشت های افسران کمک کند.

او گفت: «من فکر می‌کنم این مکانی است که می‌توان در آن پیشرفت‌هایی انجام داد و ممکن است آینده یادداشت‌برداری باشد، تا زمانی که این تدابیر رویه‌ای وجود داشته باشد.

راه حل ممکن دیگر: نامگذاری و شرمساری.

نوبائر گفت: “من فکر می کنم یک کاری که دادگاه ها می توانند برای رسیدگی به این مشکل انجام دهند این است که همچنان به روشن کردن این مشکل به همان روشی که کمیسیون انجام داد.”

و در مواردی که قضات متوجه می‌شوند که شیوه‌های یادداشت‌برداری افسر پلیس کمتر از حد معمول بوده است، همچنان انتقادی عمل می‌کنند.»