در طی 120 روز – دوره حاملگی یک خوک خانگی – وینی پگ و مناطق اطراف آن از حالت همه گیر به بدترین حالت همه گیر تبدیل شدند.

این موفقیت ناپسند تأکید می کند که یک بیماری تنفسی واگیر چقدر سریع می تواند از یک موجود آزار دهنده به یک بحران تبدیل شود.

کارشناسان بهداشت عمومی معتقدند COVID-19 همیشه یک بحران بود. واضح است که اکثر مردم مانیتوبا – از جمله رهبران منتخب آن – نتوانستند آن را چنین ببینند.

چگونه دیگر می توان وارونگی قابل توجه ثروت را برای استانی که فقط چند ماه پیش به شیوه ای که موفق شد منحنی COVID-19 را در یک خط افقی قرار دهد ، افتخار کرد غیر معمول باشد؟

پاسخ دولت ما محتاطانه به نظر می رسید. به نظر می رسد پایبندی جمعی ما به اقدامات بهداشت عمومی قاطعانه باشد.

با بهره مندی از عقاید ، ما خوش شانس بودیم.

در طی مرحله ابتدایی و وحشت زده همه گیری ، هنگامی که تقریباً همه موارد بیماری در مانیتوبا از جای دیگری وارد شده است ، مهار از طریق آزمایش و ردیابی تماس معلوم شد یک کار بی نهایت آسان تر از حال حاضر ، هنگام انتقال بیماری است. ویروسی که باعث COVID-19 می شود در جامعه گسترده است.

این هیچ اغراق نیست. مانیتوبا با هر معیاری که انتخاب کنید عملکرد ضعیفی دارد.

موارد اصلی در میان آنها موارد جدید است. در هفته های اخیر ، افرادی که در وینیپگ و اشتاینباخ زندگی می کنند ، با نرخ مشابه COVID-19 مبتلا به کانادا می شوند.

طی هفته گذشته ، به طور متوسط ​​روزانه 27.2 نفر از هر 100000 نفر از ساکنان منطقه بهداشتی وینیپگ ، COVID-19 تشخیص داده شده اند. این رقم از هر 100000 نفر ساکن منطقه بهداشت جنوب در همان بازه زمانی 24.4 بود.

اینها فقط بالاترین میزان آلودگی در کانادا نیستند. هیچ منطقه بهداشتی کانادایی دیگر نزدیک نمی شود.

میزان عفونت در منطقه بهداشتی وینیپگ تقریباً دو برابر نرخ در منطقه ادمونتون است ، دو برابر در منطقه بهداشتی مونترال و تقریباً دو و نیم برابر در واحد بهداشت تورنتو و منطقه سلامت پایتخت ملی کبک.

فاجعه حرکت آهسته

اگر می توانستید زمان خود را به ژوئیه برسانید ، زمانی که مانیتوبا تقریباً دو هفته بدون یک مورد جدید COVID-19 رفت ، مفهوم وینی پگ می تواند دو برابر عفونی تر از مونترال باشد.

اما این جایی است که ما پس از چندین ماه شاهد یک فاجعه حرکت آهسته در حال ساخت هستیم.

دکتر برنت روسین ، مدیر ارشد بهداشت عمومی استان ، جمعه در طی یک جلسه مطبوعاتی ، پس از اینکه از او س whatال شد که چه چیزی در مورد مسیر وحشتناک منیتوبا دارد ، گفت: “این روند در جهت اشتباه بوده است.”

پاسخ روسین فقط یک اظهار نظر نبود. شاید او همچنین گفته باشد که ماری تاد لینکلن از حضور در تئاتر لذت خاصی نمی برد.

پزشک محاصره شده 10 روز زودتر رک و پوست کنده بود.

وی در تاریخ 26 اکتبر گفت: “اگر در اولین موج خود به مکانی که در آن قرار داشتیم نگاه کنیم ، متوجه خواهیم شد که ، ما ویروس را از قلاب خارج می کنیم.”

“ما دقیقاً می دانیم که چگونه این ویروس منتشر می شود. ما در یک بیماری همه گیر قرار داریم. باید انتظار داشته باشیم موارد را ببینیم. ما نمی توانیم از آن جلوگیری کنیم.

“اما آنچه نباید انتظار داشته باشیم و نباید بپذیریم افرادی هستند كه 50 بیمار داشته باشند یا افرادی كه بیمار هستند كار می كنند یا افرادی كه با ارائه دهندگان خدمات بهداشتی روبرو نیستند. این همان چیزی است كه ما را به ارمغان می آورد” اکنون دوباره نگاه می کنم. “

هیچ فردی مسئولیتی ندارد

همچنین می توان ادعا کرد که مانیتوبا قاطعانه عمل نکرده است تا مسیر اولین تا بدترین مسیر را کند کند. و این فقط به پای روسین گذاشته نمی شود.

رژیم اجرای همه گیر نخست وزیر برایان پالیستر که در ابتدا در ماه آوریل قول داده بود ، تا این هفته محقق نشد. پیام رسانی بهداشت عمومی از استان به سرعت آهسته به صدا درآمد.

و علی رغم تذکر نخست وزیر در مورد “منتقدان صندلی” که جرات کردند در خرداد مقامات بهداشت عمومی را زیر سال ببرند ، منصفانه است که بپرسیم آیا کابینه استان توپ را به دلیل عدم پشت سر گذاشتن محدودیت های شدیدتر برای منطقه وینیپگ در یک زمان از دست داد زمانی که موارد فقط زیاد می شدند و سر به فلک نمی زدند.

روسین تنها عمل نمی کند. وزیر بهداشت ، کامرون فریسن تنها عمل نمی کند. حتی نخست وزیر نیز به تنهایی عمل نمی کند.

در ماه سپتامبر ، مانیتوبا به دلیل افزایش تقاضا در وینیپگ ، ظرفیت سواب را به موقع افزایش نداد. در ماه اکتبر ، ظرفیت ردیابی تماس را به موقع افزایش نمی داد تا انتقال تعداد بیشتری از موارد را ردیابی کند.

هیچ یک از افراد مسئول هیچ یک از این شکست ها نیستند. و حتی اگر یک نفر مسئول باشد ، حبس کردن آنها در یک انبار عمومی هیچ نتیجه ای نخواهد داشت.

با توجه به میزان مثبت بودن آزمون در وینیپگ ، اشتاینباخ و سایر مناطق ، تنها کاری که Manitobans طی دو هفته آینده انجام می دهد این است که دقیقاً همانطور که روسین در روز جمعه درخواست کرده است و تا آنجا که ممکن است در خانه بماند.

“آیا شما نیاز به بیرون رفتن دارید؟ آیا این دلیل اساسی است که شما بیرون می روید یا اینکه فقط خواست طبیعی ماست که بیرون برویم؟” او در سطحی از احساس خستگی که به عنوان پیش فرض تنظیم می شود ، پرسید.

“ما باید فقط به آن دلایل اساسی ، در کوتاه مدت بر ترک حرکت متمرکز شویم. به یاد داشته باشید ، برای همیشه اینگونه نخواهد بود.”

تقریباً هیچ تلاشی لازم نبود تا از اولین به بدترین حالت در مانیتوبا بروید. دستیابی به یک حادثه مخالف تقریباً به تلاش کمی نیاز دارد: اکنون مانند ماه آوریل ، از شما خواسته می شود تا جایی که می توانید روی کاناپه بنشینید.