مدافعان کانادایی دارای معلولیت هشدار می دهند که این امر باعث بی ارزش شدن زندگی افراد آسیب پذیر می شود و هشدار می دهند که این لایحه زندگی افراد آسیب پذیر را بی ارزش می کند.
راجر فولی در سخنرانی خود با نمایندگان مجلس در کمیته عدالت از طریق زوم از تخت بیمارستان خود در لندن ، اونت. ، راجر فولی از سیاست گذاران خواست تا در ارائه کمک بیشتر و مراقبت در منزل به کانادایی های معلول تمرکز کنند. وی گفت که از مراقبت مناسب محروم شده و “مجبور” شده است که MAID را انتخاب کند زیرا نیازهای حاد مراقبت وی بیش از حد از عهده پرسنل بیمارستان برمی آید.
فولی که از یک اختلال عصبی غیر قابل درمان رنج می برد ، گفت که به او گفته شده است که هر روز نمی تواند 1800 دلار هزینه بیمارستان را بپردازد یا با ترخیص اجباری روبرو شود ، حتی اگر نمی تواند حمایت های لازم را برای زندگی در خانه به دست آورد.
وی گفت: “دستیابی به مرگ كمك آسان تر از حمایت معلولیت ایمن و مناسب برای زندگی است.”
فولی ، که اکنون 45 ساله است و به مراقبان خود در زمینه غذا و دارو بستگی دارد ، گفت وقتی کارکنان بیمارستان به او توصیه کردند گزینه MAID یک گزینه است ، این مسئله را “تهدید” می داند. وی از نمایندگان کمیته خواست تا “پشت به” کانادایی های آسیب پذیر و مسن نکنند.
فولی پرونده هایی را علیه دولت های استانی و فدرال به دلیل محرومیت از دسترسی وی به مراقبت ارائه داده است. وکیل وی کن برگر به سی بی سی گفت که این دعاوی همچنان فعال هستند اما ممکن است بسته به قانونگذاری و تغییر سیاست های دولت اصلاح شود.
دولت C-7 را در ماه فوریه در پاسخ به حکم دادگاه عالی کبک در سپتامبر 2019 معرفی کرد که طبق آن پیش شرط این قانون برای مرگ مساعد – که فرد خواهان آن باید با مرگ طبیعی “قابل پیش بینی” روبرو شود – خلاف قانون اساسی است. در این لایحه پیشنهاد شده است که این شرط حذف شود و همچنین افرادی که تنها بیماری زمینه ای آنها یک بیماری روانی است رد صلاحیت شود.
آخرین مهلت 18 دسامبر برای قانون جدید MAID پیش رو است
پس از دریافت تمدیدها به دلیل اختلالات ناشی از همه گیر جهانی ، دولت اکنون در تلاش است تا ضرب الاجل 18 دسامبر را برای تصویب قانون جدید رعایت کند.
راب مور ، منتقد عدالت محافظه کار ، با ابراز تأسف از زمان قابل توجه کاهش یافته در اختیار نمایندگان مجلس برای بررسی موضوع “مرگ و زندگی”. وی اظهار داشت که دولت در حال طرح نادرست موضوع به عنوان “پرونده ای مفتوح و بسته” است ، در حالی که اختلاف نظرهای فاحشی وجود دارد.
کریستا کار معاون اجرایی Inclusive Canada است ، سازمانی که به نمایندگی از کانادایی های دارای معلولیت ذهنی فعالیت می کند. وی گفت جامعه معلولین کانادایی و خانواده های آنها مدتهاست که می ترسند داشتن معلولیت دلیل قابل قبولی برای “خودکشی ارائه شده توسط دولت” باشد.
وی گفت: “بیل C-7 بدترین کابوس ما است” و افزود که برابر دانستن مرگ کمک به یک حق برابری “توهین اخلاقی” است.
کار گفت اعضای خانواده نگران هستند که عزیزانشان MAID را برای پایان دادن به درد و رنج خود انتخاب کنند زیرا احساس می کنند چاره دیگری ندارند. وی گفت که این وضعیت مسئولیت رهبران سیاسی در زمینه ارائه خدمات درمانی کافی ، مسکن و درآمد را از بین خواهد برد.
وی گفت: زندگی افراد معلول به اندازه سایر ابعاد بشریت برای یکپارچگی خانواده انسانی لازم است و این تهدید زندگی معلولان تهدیدی برای همه ما است.
مشاوره گزینه ها به بیماران
جولی کمپبل ، یک پرستار پزشک که موارد MAID را ارزیابی و کمک می کند ، گفت که توصیه به بیماران در مورد گزینه هایشان ، همان تشویق آنها برای انجام یک روش جایگزین نیست.
وی گفت: “من معتقدم تفاوت زیادی در زبان ما وجود دارد بین اینکه بگوییم چیزی در دسترس است و بگوییم کسی پس از آن حکم می دهد یا به روشی خاص احتیاج دارد یا باید انجام دهد فقط به این دلیل که موجود است.”
وزیر دادگستری دیوید لامتی تأکید کرده است که اقدامات محافظتی برای محافظت از افراد آسیب پذیر ادامه خواهد داشت.
قانون اصلاح شده ایجاب می کند که فرد متقاضی MAID کاملاً مطلع باشد و “گزینه های درمانی معقول و موجود را مورد توجه جدی قرار دهد.”