دخترش آلیسون کو ، که در کیمبرلی ، پیش از میلاد زندگی می کند ، گفت: “او فقط یک روح فوق العاده خوش بین و بسیار ملایم بود.” همه او را بودا صدا می کنند.

فرد کو دو دختر ، یک پسر و دو نوه داشت ، اما آلیسون می گوید او پدربزرگ بسیاری دیگر بود.

“او پدربزرگ همه است [my sons’] دوستان و همه دوستانم. “

او زمانی را به یاد می آورد که سخاوت و صبر پدرش وقتی آلیسون و خواهرش ، کاترین ، دیر از یک مهمانی به خانه برگشتند ، برجسته شد.

“او در آشپزخانه نشسته بود و مشغول مطالعه بود و ما از در وارد می شدیم و او فقط می رفت ،” Tsk tsk tsk “، و كلمه ای نمی گفت ، مجله خود را بست و از پله ها بالا می رفت.

مدافع کانادایی های چینی

فرد کو سومین فرزندی بود که از والدین کانادایی چینی در ونکوور متولد شد. این خانواده کار خود را با چاپخانه ای آغاز کردند که اولین دفترچه تلفن چینی را تولید کرد و بعداً مغازه های هدیه فروشی در تورنتو و ونکوور افتتاح کردند.

در حالی که پدرش فروتن بود ، آلیسون کو می گوید که او گاهی اوقات اشاره هایی به نفوذ خود در جامعه چین می کرد.

پسر عموهایش داستان هایی را برای معاشرت در فروشگاه وی و دیدن توقف اعضای مجلس برای دیدن فرد تعریف کردند.

یک بار ، در یک جمع خانوادگی ، او اجازه داد که از مذاکره با نخست وزیر پیشین جان دیفن باکر در مورد حقوق مهاجرت با خبر شود.

آلیسون کو گفت: “اما او فقط شبیه پسری بود که در کافی شاپ نشسته بود.”

او می گوید پدرش هرگز در مورد تجربه نژادپرستی صحبت نکرده است تا اعتراضات اخیر زندگی سیاه پوستان مهم است.

“او مثل این بود ،” اوه ، بله ، ما نیز دوران سختی را پشت سر گذاشتیم “، اما در بزرگسالی هیچ تصوری از چالش هایی که آنها به دلیل نژادپرستی متحمل شده بودند ، نداشتیم.

“خیلی سریع بود”

فرد کو به سختی رواج داشت. دخترش می گوید روال همیشگی بیدار شدن از خواب برای پیاده روی در اطراف مراکز خرید به پایان رسید و او قدرت بدنی خود را از دست داد.

آلیسون کو گفت: “و سپس او مقدار زیادی از آن جرقه را از دست داد.” “او به من می گفت که ،” من کلمات را می شنوم و آنها را می دانم ، اما آنها را نمی فهمم. “

کو 10 سال گذشته قبل از ابتلا به ویروس از شخصی که در همان ساختمان زندگی می کرد ، در 10 سال گذشته با کاترین در ریچموند زندگی می کرد.

آلیسون کو می گوید فوت پدرش با وجود سن ، هنوز هم احساس سورئال می کند.

وی گفت: “واقعاً تعجب آور نیست که در 104 سالگی زندگی به پایان می رسید ، اما ما فکر نمی کردیم که او چنین شود.” “و همه اقوام و خانواده های ما فقط فکر می کردند که فرد از این طریق عبور خواهد کرد. اما سرعت آن بسیار سریع بود.”

هنگامی که کو در بیمارستان بستری شد ، سه فرزند و دو نوه او فقط از طریق تماس های ویدیویی قادر به برقراری ارتباط با وی بودند.

بدین ترتیب آنها خداحافظی کردند که وی در 28 نوامبر درگذشت.

“ما خیره به صفحه ای نشسته بودیم و داشتیم آخرین نفس خود را می کشیدیم و من حتی باور نمی کردم.”

مرگ فرد کو باعث شده است تا خانواده وی بیشتر درباره آسیب پذیری های خود در برابر ویروس تأمل کنند. آلیسون ، که سابقه پرستاری دارد و در زمینه بحران مواد افیونی کار می کند ، می گوید وقتی او را به خط مقدم فراخواندند تا اوایل هفته این هفته به بیش از حد پاسخ دهد ، این وضعیت به او ضربه زد.

علی رغم تلفات ناشی از محدودیت های همه گیری ، وی گفت که پدرش هرگز شکایت نکرد.

“او از نسلی بود که می دانست نیاز دارد دیگران را مانند نیازهای جامعه در اولویت قرار دهد.”