مایک ویند می گوید که او دو دهه را صرف اجرای طرح جانشینی مزرعه خود کرده است.

او یک کشاورز یونجه، غلات و سیب زمینی در نزدیکی پرپل اسپرینگز، آلتا، دهکده ای در 70 کیلومتری شرق لثبریج است. او و همسرش مزارع ویدیانا را در سال 1989 راه اندازی کردند.

یک روز حدود 21 سال پیش، او دور میز شام نشسته بود و از پنج دختر و دو پسرش پرسید که آیا هیچ کدام از آنها علاقه ای به تصدی مشاغل خانوادگی دارند؟ پس از یک هفته فکر کردن، دو پسرش گفتند بله.

“آنها به مدرسه رفتند، فارغ التحصیل شدند و برنامه این بود که اگر می خواهند کشاورزی کنند، باید پنج سال برای من کارمند کار کنند، پس از آن دوباره برنامه را بررسی می کنیم که آیا آنها دوست دارند کشاورزی کنند یا نه. انجام دادند.”

بر اساس گزارشی که در اوایل ماه جاری توسط بانک سلطنتی کانادا، گروه مشاوره بوستون و محققان دانشگاه گوئلف منتشر شد، این بحثی است که در اکثر مزارع کانادا وجود ندارد. این نشان داد که حدود 66 درصد از تولیدکنندگان کانادایی برنامه جانشینی ندارند.

این گزارش همچنین پیش بینی می کند که تا سال 2033، 40 درصد از اپراتورهای مزرعه کانادایی بازنشسته خواهند شد. این نشان می دهد که برای پر کردن این شکاف به 30000 ساکن دائمی جدید در صنعت در دهه آینده نیاز خواهد بود.

تاد لوئیس، معاون اول فدراسیون کشاورزی کانادا (CFA) و یک تولید کننده غلات و دانه های روغنی در ساسکاچوان، گفت که با بالا رفتن سن متوسط ​​کشاورزان، آنها نیز این روند را مشاهده کرده اند.

او گفت: “ما شاهد یکپارچگی بزرگ، به ویژه در غرب کانادا، از کشاورزانی بوده ایم که بازنشسته شده اند، شاید پسران یا دخترانشان ادامه دهند، آنها از صنعت خارج می شوند. بنابراین در بسیاری از موارد شاهد مزارع بزرگتر هستیم.” .

ارزش مزرعه در حال حاضر بالا است، که به برخی از اپراتورها یک استراتژی خروج جذاب ارائه می دهد.

برای کسانی که خانواده ای دارند که مزرعه خود را به آنها واگذار کنند، انتقال زمین می تواند پیچیده و پرهزینه باشد و برنامه ریزی جانشینی را به یک چالش تبدیل کند.

لوئیس گفت: “ما برنامه ریزان بسیار خوبی برای محصول سال آینده یا فصل زایش سال آینده هستیم… برنامه ریزی جانشینی شاید چیزی باشد که همیشه مورد توجه قرار می گیرد.”

این گزارش می‌گوید با ترویج آموزش کشاورزی، تقویت تحقیقات در مورد فناوری و ایجاد استراتژی‌های ملی، باید کارهای بیشتری برای حفظ تولیدکنندگان در صنعت یا تشویق اخبار به ورود انجام شود.

“من فقط می خواستم یک کشاورز باشم”

برخی از کشاورزان جوان همچنان در حال برنامه ریزی برای ادامه فعالیت مزارع نسلی خود هستند.

والری ارنهولز، 31 ساله، مزرعه گاو و سبزیجات خانواده اش را در بارهد، آلتا تصاحب کرد. – حدود 120 کیلومتری شمال غربی ادمونتون – شش سال پیش.

او در مصاحبه ای گفت: “بعضی ها می خواهند معلم شوند، بعضی ها می خواهند پرستار شوند. من فقط می خواستم کشاورز شوم.” CBC Calgary News در 6.

او گفت که کشاورزی از نظر مالی و فیزیکی نیازمند است، بنابراین ممکن است مانع ورود جوانان به این تجارت شود.

او گفت: «مسلماً زمانی که تصمیم می‌گرفتم چه کاری می‌خواهم انجام دهم، بسیار دلسرد می‌شدم و اگر کسی بخواهد کشاورز باشد، به تحقیر نگاه می‌کردم.

---

تماشا | والری ارنهولز توضیح می دهد که چرا می خواست کشاورز شود:

دیوید بیشاپ مالک یک مزرعه نسلی در بارونز، آلتا، در حدود 45 کیلومتری شمال غربی لثبریج است که دانه های روغنی، غلات و برخی حبوبات را پرورش می دهد.

پسرش قصد دارد مزرعه را تصاحب کند، اما بیشاپ می‌گوید که در مورد بسیاری از اپراتورهای دیگر شنیده است که کسی را برای جایگزینی آنها ندارند. همچنین شروع کار در این صنعت برای کشاورزان جدید سخت است زیرا هزینه ها بسیار بالاست.

او گفت: «بنابراین می‌توانم پیش‌بینی کنم و ببینم که کشاورزان کمتر و مزارع بزرگ‌تری در این مسیر وجود خواهند داشت.

برخی از کشاورزان مانند مارک میاناگا هنوز نمی دانند که پس از بازنشستگی قرار است چه کار کنند. او در حال حاضر تریپل ام فارمز را که سیب زمینی تولید می کند، در نزدیکی تابر با دو پسر عمویش اداره می کند.

سه دختر میاناگا در مسیرهای شغلی مختلفی تصمیم گرفتند و پسرعموهایش فرزندی ندارند.

او می گوید که آنها مایلند در آینده قابل پیش بینی ادامه دهند، شاید مدیریت را استخدام کنند و مسئولیت بیشتری را به کارمندان بسپارند.

“بنابراین این جایی است که ما امروز هستیم. در سه یا چهار سال آینده، کل این وضعیت ممکن است تغییر کند.”

آینده خوش بینانه

جوی اگنیو، معاون تحقیقات کاربردی در کالج اولدز، گفت: افزایش اتوماسیون می تواند راه حل مفیدی برای برخی کشاورزان باشد.

به طور حکایتی، او گفت که بسیاری از جوانان را دیده است که هنوز به عناصر فنی و کارآفرینی کشاورزی علاقه دارند، اما نه به نقش های سنتی کشاورزی.

کالج اولدز یک مزرعه هوشمند را اداره می‌کند و در چند سال گذشته از سیستم بذرپاش، سمپاش و پخش کننده دانه‌ای مستقل استفاده می‌کند.

او گفت: “پنج سال پیش من یک شکاک بودم و فکر می‌کردم خوب، روبات‌هایی که در مزرعه هستند یا ربات‌هایی که واقعاً کارهای مزرعه‌ای را انجام می‌دهند، هنوز چندین دهه فاصله دارند. اما اینطور نیست.”

“پیشرفت‌ها برای تماشای بسیار فوق‌العاده هستند و خیلی زودتر از آنچه فکر می‌کنم آن‌ها تصور می‌کردند، یک راه‌حل اقتصادی مقیاس‌پذیر برای کشاورزان خواهند بود.”

او گفت که البته جنبه انسانی این عملیات هرگز از بین نخواهد رفت.

کالج همچنین به دنبال افزایش اعتبارهای خرد بر اساس تقاضا است و به کشاورزان اجازه می دهد تا با صنعت به سرعت در حال تغییر همگام شوند.

او گفت: «دوره‌های کوتاه، دوره‌های کوتاهی از اطلاعات واقعاً متمرکز که می‌توانند آن‌ها را با نیازهای خود ترکیب و مطابقت دهند.»

برای لوئیس، با CFA، یافتن راه هایی برای کاهش هزینه ها نیز به رشد صنعت کمک می کند.

او گفت: «این واقعاً مهم است که ما در مورد برخی از این انتقالات مزارع و جذب افراد جدید در کشاورزی سیاست گذاری کنیم.

مزرعه خانوادگی ستون فقرات کشاورزی در این کشور است… واقعاً مهم است که دولت ها در این دوره گذار به ما کمک کنند زیرا خیلی مهم است که آن را درست انجام ندهیم.»