هشدار: این داستان حاوی جزئیات ناراحت کننده است.
داستان نیل هاروی یک داستان غم انگیز است.
این امدادگر 39 ساله شهرستان لمبتون با اختلال استرس پس از سانحه (PTSD) دست و پنجه نرم می کرد و به گفته والدینش به طور معمول با کوکائین خود درمانی می کرد. نیل روی اعتیاد خود کار می کرد، اما در دسامبر سال 2021 لنگ زد و به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر درگذشت، زیرا داروهایی که مصرف می کرد حاوی فنتانیل بود.
نیل به تنهایی در یک پارکینگ مرد. مرگ او تحت پیگرد قانونی قرار گرفت و یک مرد لندنی در حال حاضر در حال گذراندن حکم سه سال زندان به دلیل قاچاق فنتانیل است.
اکنون جانیس و استیو هاروی داستان پسرشان را به اشتراک میگذارند، به این امید که به سایر پاسخ دهندگانی که مبتلا به PTSD هستند کمک کند. این آخر هفته، این زوج میزبان یک پیادهروی هستند – یک جمعآوری کمک مالی برای کمک به پوشش هزینههای آموزش سگهای درمانی برای سایر پاسخ دهندگان اولیه که با PTSD زندگی میکنند.
درست شش هفته قبل از مرگش، نیل آموزش را با یک سگ درمانی جدید، یک توله سگ ژرمن شپرد سیاه پوست به نام نش، آغاز کرده بود. استفن گفت: “او و نش شش یا هفت بار تمرین کرده بودند و آنها فقط یک جفت عالی بودند.”
نیل کار خود را در سن 18 سالگی به عنوان یک آتشنشان داوطلب در ایلدرتون، انترنتی آغاز کرد. نیل به مدت یک دهه به عنوان امدادگر با خدمات اورژانس پزشکی لمبتون (EMS) کار می کرد که در ماه مه 2020 به PTSD مبتلا شد. او از کار خود مرخصی گرفته بود و به دو مشاور مراجعه می کرد، یکی از آنها از طریق ایمنی محل کار به او اختصاص داده شده بود. و هیئت بیمه (WSIB)، دیگری از طریق انجمن سلامت روان کانادا.
نیل در یک سالگرد تشخیص بیماری خود، پستی در فیس بوک درباره زندگی با PTSD نوشت.
این وضعیت و مظاهر آن برای من بهای ازدواج، دوستان، حیثیت و هزاران چیز دیگر را تمام کرده است. خوشبختانه بر خلاف بسیاری از خواهران و برادران دیگر در اورژانس که در سکوت رنج می برند و ادامه می دهند، این اتفاق نیفتاد. نیل هفت ماه قبل از مرگش نوشت.
نیل به خوانندگانش توصیه کرد: “مراقب یکدیگر باشید.” “از یکدیگر حمایت کنید و از یکدیگر حمایت کنید. هیچ کس مصون نیست.”
اولین پاسخ دهندگان چیزهای وحشتناکی را می بینند
استفن گفت: «به عنوان یک آتشنشان جوان، یکی از اولین تماسهایی که او با آن تماس گرفت، تصادف T-bone در خارج از ایلدرتون بود و یک خانم مسن را در حالی که او در سن 18 سالگی روی او کار میکرد، در دستانش جان باخت.
او گفت: «ما نمیدانیم که آتشنشانان، امدادگران و افسران پلیس و همه کسانی که در خدمات خط مقدم کار میکنند، از چه مشکلاتی رنج میبرند. “ما فقط فرض می کنیم که همه چیز خوب است.”
[PTSD] یک عبارت جذاب نیست این یک وضعیت ناتوان کننده است که نیاز به درک مردم دارد.– استیون هاروی، پدر نیل
جانیس، مادر نیل، میگوید: «او از خانوادهای تماس گرفته بود که به خانه میآمدند و پدرش از لوستر سالن آویزان بود و نیل مجبور شد او را قطع کند.»
او گفت که با گذشت زمان، مدیریت آن تجربیات و تصاویر برای پسرش دشوار بود. “برای طولانی ترین زمان او چیزی نگفت.”
“فرضی وجود دارد – من می دانم که به هر حال از طرف من وجود داشته است – که اینها [first responder] سرویسها پشتیبانیهایی برای این نوع رویدادها دارند، و اینطور نیست. بسیاری از آنها این کار را نمی کنند.”
زمان سختی برای Lambton EMS
استفن ترنر، مدیر شرکت Lambton EMS در حال تلاش برای تقویت آموزش و پشتیبانی برای 160 کارمند خود است.
علاوه بر مرگ نیل، سرویس دو عضو دیگر را در اواخر سال گذشته از دست داد، اگرچه ترنر توضیح بیشتری درباره نحوه مرگ آنها نداد.
او گفت: «این زمان واقعاً سختی برای خدمت ما بود و بسیاری از دوستان و همراهی زیادی در مدت زمان کوتاهی از دست رفتند.
صبح لندن9:23پیادهروی جمعآوری کمکهای مالی برای قدردانی از امدادگر نیل هاروی که از PTSD رنج میبرد
استفان و جانیس هاروی در حال برنامه ریزی برای افزایش آگاهی از اولین پاسخ دهندگانی هستند که با PTSD دست و پنجه نرم می کنند. خانواده هاروی به لندن صبح پیوستند تا در مورد از دست دادن پسرشان، نیل، به دلیل مصرف بیش از حد مواد مخدر و ادای احترام به زندگی خیلی زود از دست رفته صحبت کنند.
ترنر گفت که او همچنین می خواهد حمایت های بهداشت روانی این سرویس را به اعضای خانواده امدادگران نیز گسترش دهد. او گفت: «این واقعاً مهم است که اولین پاسخ دهندگان، شخصی را داشته باشند که به آنها مراجعه کنند، صرف نظر از اینکه چه کسی است، تا به آنها کمک کند تا از یک زمان دشوار عبور کنند.
“اگر کسی در حال مبارزه است، کسی باید بتواند علائم را تشخیص دهد، بتواند کسی را به سمت منابع هدایت کند.”
این یکی از دلایلی است که هاروی ها در این آخر هفته با افزایش آگاهی نسبت به PTSD آگاهی دارند. جانیس گفت: «این فقط یک کلمه هولناک نیست. “بزرگترین ترس من این است که مردم فکر کنند، “اوه، حالا این است، حالا آن است.” نه، این واقعی است.”
استفن تکرار کرد: «این یک عبارت جذاب نیست. این یک وضعیت ناتوان کننده است که به درک مردم نیاز دارد.»
استفن هاروی داستان پسرش را ببینید:
