خدمات بهداشتی اضطراری بریتیش کلمبیا پیش از هفتمین سالگرد اعلام وضعیت اضطراری بهداشت عمومی در استان بریتیش کلمبیا، آمار بدی از بحران داروهای سمی منتشر کرده است.

بریتیش کلمبیا در ماه مارس رکورد بیشترین تماس‌های اوردوز در یک روز، بالاترین میانگین 30 روزه تماس‌های اوردوز و بیشترین روزهای متوالی را ثبت کرد که امدادگران در 100 مسمومیت یا بیشتر حضور داشتند.

این استان همچنین در تلاش است تا رکورد جدیدی را برای مسمومیت در یک سال ثبت کند و رکورد سالانه خود را برای بیشترین دوز نالوکسان تجویز شده برای معکوس کردن اثرات مواد افیونی مطابقت دهد.

بریتیش کلمبیا اولین حوزه قضایی در کانادا بود که در 14 آوریل 2016 وضعیت اضطراری بهداشت عمومی را به دلیل افزایش مصرف بیش از حد دارو اعلام کرد. مرگ و میر ناشی از مصرف بیش از حد در سال 2015 به 474 نفر رسید که 30 درصد نسبت به سال قبل افزایش داشت و دولت اعلام کرد هر ماه تعداد بیشتری از مردم جان خود را از دست می دهند. .

سال گذشته، عرضه داروی سمی در سال قبل از میلاد جان نزدیک به 2300 نفر را گرفت

لزلی مک‌بین، یکی از بنیان‌گذاران گروه حمایتی Moms Stop the Harm، گفت که تعداد تماس‌های غیرقانونی مسمومیت با مواد مخدر ویرانگر است، اما تعجب‌آور نیست.

او گفت که عرضه دارو سمی تر شده است و آزمایش کافی برای افرادی که مواد مخدر مصرف می کنند وجود ندارد تا بدانند چه چیزی مصرف می کنند.

“این یک عیب است زیرا چیزهای جدیدی (در داروها) و در نقاط قوت مختلف وجود دارد، هیچ یکنواختی در مورد داروها وجود ندارد، و واضح است که هنوز افرادی هستند که به این داروها نیاز دارند. این طوفان کامل است.”

داده ها نشان می دهد که BC به طور متوسط ​​119.9 اوردوز در روز در ماه مارس ثبت کرده است. بالاترین سطح 30 روزه قبلی 116.2 بود که از جولای تا آگوست 2021 ثبت شد.

از 15 مارس تا 2 آوریل، 100 مسمومیت یا بیشتر در هر یک از آن 19 روز به اورژانس خدمات بهداشتی اطلاع داده شد. رکورد قبلی برای روزهای متوالی 15 بود که در آگوست 2021 ثبت شد.

در 22 مارس 2023، امدادگران در مجموع به 205 تماس مسمومیت در سال قبل از میلاد پاسخ دادند که یک رکورد جدید روزانه استانی بود که از رکورد قبلی 203 در 19 ژانویه 2022 فراتر رفت.

‘بدتر و بدتر و بدتر’

مک‌بین که پسر ۲۵ ساله‌اش جردن در سال ۲۰۱۴ بر اثر مصرف بیش از حد دارو درگذشت، به یاد می‌آورد که وقتی بی‌سی‌دی وضعیت اضطراری را اعلام کرد، خوش‌بین بود و معتقد بود که این وضعیت حرکت مورد نیاز برای تغییر را آغاز می‌کند.

او گفت: «من هرگز پیش‌بینی نمی‌کردم، هرگز نمی‌توانستم پیش‌بینی کنم که بدتر و بدتر و بدتر می‌شود.»

چهره عمومی اورژانس در سال های اولیه، دکتر پری کندال، افسر بهداشت پزشکی بود.

کندال که اکنون بازنشسته شده است به Canadian Press گفت که اگر صاحبان قدرت متوجه می شدند که عرضه دارو چقدر سمی می شود، ممکن است زودتر برای افزایش دسترسی به یک منبع ایمن تلاش می کردند.

«آنچه که فکر می‌کنم در آن زمان لازم بود، اگر می‌دانستیم – و هنوز هم بسیار بحث برانگیز است – کل موضوع افزایش عرضه ایمن و در واقع دریافت داروهای خوب کافی برای افرادی است که واقعاً در تلاش برای درمان هستند.» او گفت.

کندال گفت که اعلام وضعیت اضطراری به منظور افزایش آگاهی عمومی و نیاز به انتشار سریعتر اطلاعات در مورد مصرف بیش از حد و مرگ و میر است.

یک گروه کاری برای سازماندهی واکنش اضطراری تشکیل شد.

“ما سایت های پیشگیری از مصرف بیش از حد را معرفی کردیم، وزیر به مقامات بهداشت منطقه دستور داد تا سایت های پیشگیری از مصرف بیش از حد را در جایی که نیاز است باز کنند، پزشکی قانونی توانست به سرعت اطلاعاتی را به ما بدهد، ما بودجه قابل توجهی برای افزودن به پاسخ دریافت کردیم.” ‘ او گفت.

اثرات ناشی از COVID-19

کندال گفت که در ابتدا به نظر می رسید که تلاش های آن ها تا حدودی تاثیر داشته است. میزان مرگ و میر در سال های 2017 و 2018 در محدوده 1500 قرار گرفت و در سال 2019 به زیر 1000 رسید.

او گفت: «و سپس کووید شیوع پیدا کرد.

مردم به سایت‌های مصرف تحت نظارت، به سایت‌های پیشگیری از مصرف بیش از حد، که نیاز داشتند دسترسی نداشتند و این اعداد در سال‌های 2020، 2021 و 2022 افزایش یافت.»

کندال هم مدافع جرم زدایی ملی مواد مخدر و هم از یک برنامه تامین ایمن در سراسر کانادا است.

او گفت: “ممنوعیت و جرم انگاری و انگ زندگی را برای بسیاری از مردم بهتر نکرده است. آنها مردم را از مصرف مواد منع نکرده اند، آنها فقط مواد مخدر را بسیار خطرناک تر کرده اند.”

و بنابراین، آزمایش جرم زدایی یکی از عواملی است که ممکن است به کاهش انگ و بهبود مشکل کمک کند، اما کافی نیست.

او گفت که یک “وظیفه اخلاقی” وجود دارد که داروها را با عرضه منظمی که بزرگسالان می توانند به آن دسترسی داشته باشند، ایمن تر کنیم تا بدانند چه چیزی مصرف می کنند.

“من فکر می کنم تا زمانی که نتوانیم مکانیزمی برای تغییر شخصیت افراد در مقیاس بزرگ ایجاد کنیم تا آنها علاقه ای به استفاده از مواد تغییر دهنده ذهن نداشته باشند – و واضح است که فکر نمی کنم بتوانیم این کار را انجام دهیم. – در غیر این صورت، ما یک عرضه تنظیم شده ایجاد می کنیم که ایمن تر است.”

هفت سال بعد، مک‌بین گفت که نشانه‌هایی از بهبود سیاست‌های کمک به مصرف‌کنندگان مواد در بریتیش کلمبیا را می‌بیند، اما این روند تقریباً به اندازه کافی سریع پیش نمی‌رود.

او گفت که نیاز به عرضه ایمن همچنان در ذهن است، همانطور که در سال 2016 بود.

مک بین خاطرنشان کرد که روزانه چندین نفر در استان می میرند و وقتی این عدد را در یک، دو یا سه سال دیگر ضرب کنید، تا زمانی که منبع امنی وجود داشته باشد، هزاران نفر دیگر توسط داروهای سمی کشته خواهند شد.

“بنابراین، می دانید، ما باید با این وضعیت مانند اورژانسی که هفت سال پیش اعلام شد، رفتار کنیم، و به نظر نمی رسد که به عنوان یک اورژانس با آن برخورد شود.”