همه چیز با تراشه های رنگ کوچکی شروع شد که از سنت جان به فردریکتون می رفت تا بسوزد، اسیدی شود و آزمایش شود – همه در جستجوی یک پاسخ: آیا آنها سرب دارند؟

اما اینها هیچ نمونه رنگ معمولی نبود که از سقف یا دیوار یک خانه قدیمی گرفته شده باشد.

آنها برگرفته از دو نقاشی هستند که توسط هنرمند افسانه ای نوا اسکوشیا مود لوئیس خلق شده است.

یا شاید هم نبودند. برای تایید واقعی بودن نقاشی ها و جعلی نبودن، تراشه ها مورد آزمایش قرار گرفتند.

علیرغم اهمیت هر تراشه رنگ، در حین عبور از آزمایشگاه، دانشمندان از منشا نمونه بی اطلاع بودند، مهم نیست که چقدر جالب باشد.

متیو نورمن، مدیر موقت بخش خدمات تحلیلی معدنی در شورای تحقیقات و بهره‌وری در فردریکتون، گفت: «تقریباً هرگز ما واقعاً داستان پشت هر چیزی را که واقعاً آزمایش می‌کنیم نمی‌دانیم مگر اینکه مشتری مستقیماً با ما تماس گرفته باشد».

او آزمایش بر روی تراشه‌های رنگ Maud Lewis را رهبری کرد، اما هیچ‌کدام عاقل‌تر نبود که از کجا آمده‌اند.

در طول آزمایش، نورمن حتی نام مشتری را نمی بیند زیرا زمانی که در سیستم قرار می گیرد، شماره ای به آن اختصاص می یابد.

نورمن گفت که گاهی اوقات یک نمونه به عنوان دارای محتوای سرب بالا برمی گردد، که کنجکاوی او را تحریک می کند و گاهی اوقات او را متعجب می کند که از کجاست. اما به ندرت متوجه می شود.

“هر چند وقت یکبار داستان های خوبی در مورد فانوس دریایی یا نقاشی می شنوید که با آن درگیر می شوید.”

و این مورد برای این نمونه های خاص است.

پشتیبان گیری از احراز هویت

آنها از خانه حراج جونز در سنت جان آمدند، که اخیراً دو نقاشی مود لوئیس در اختیار آنها قرار گرفت.

و در حالی که سارا جونز، یکی از بنیانگذاران و متصدی خانه، یک مورخ هنر با تخصص خاصی در نقاشی‌های مود لوئیس است، او می‌خواست منابع متعددی برای تأیید اعتبار او وجود داشته باشد.

او گفت زمانی که هنرمندی دیگر در قید حیات نیست و شخص مشخصی مانند فرزند هنرمند برای تایید اثر وجود ندارد، باید اقدامات دیگری انجام شود.

جونز گفت که این شامل مجموعه‌ای از معاینات و آزمایش‌ها با در نظر گرفتن دیدگاه‌های مختلف است.

او گفت: “یک چیز به تنهایی به نوعی آن را معتبر نمی داند.” “این نوعی ترکیبی از همه این دیدگاه‌ها، همه این بررسی‌ها، همه این تست‌ها است که با هم می‌توانیم به این سوال پاسخ دهیم: آیا این اثر با آنچه ما از یک اثر هنری مود لوئیس انتظار داریم همخوانی دارد؟”

او در کنار بررسی خود از نقاشی، به دنبال متخصص دیگری از مود لوئیس در نوا اسکوشیا برای نظر او بود.

جونز گفت: برخی از نقاشی‌های جعلی مود لوئیس در بازار نمایش داده شده‌اند، که به این معنی است که مؤسسات، مانند خانه‌های حراج، باید فرآیند احراز هویت دقیقی داشته باشند.

سه مورد از جعلی ها حتی دولت نوا اسکوشیا را فریب دادند. استان این آثار را در سال 1982 خریداری کرد، اما اخیراً تأییدیه تقلبی بودن آنها را دریافت کرد.

مراحل اضافی

جونز گفت با توجه به اینکه برخی از نقاشی های مود لوئیس بیش از 100000 دلار فروخته می شوند، انجام مراحل بیشتر احراز هویت به افزایش اعتماد خریداران کمک می کند.

به همین دلیل است که خانه حراج پس از دریافت آثار هنری Maud Lewis در سال جاری، مرحله دیگری را به این روند اضافه کرد: تجزیه و تحلیل رنگدانه.

جونز گفت مود لوئیس اغلب از رنگ خانه برای آثار هنری خود استفاده می کرد.

لوئیس در سال 1970 درگذشت. جونز گفت تا دهه 1980، رنگ خانه اغلب دارای سرب بود.

بنابراین جونز نمونه‌ها را از چکه‌های رنگ در کنار نقاشی جمع‌آوری کرد و به آزمایشگاه رفتند، جایی که نورمن و تیمش شروع به کار کردند.

آنها یک نمونه رنگ بسیار کوچک را می گیرند، آن را وزن می کنند، آن را در کوره ای با دمای بیش از 500 درجه سانتیگراد قرار می دهند تا هرگونه دیواره خشک یا مواد پشتی را بسوزانند، آن را با استفاده از اسید نیتریک و گرما در هضم اسیدی قرار می دهند و سپس آن را از طریق یک طیف سنج مخصوص عبور می دهند. تا ببینید چه مقدار سرب در نمونه وجود دارد.

جونز گفت در این مورد، آزمایشگاه تایید کرد که سرب در رنگ وجود دارد. در حالی که او گفت که به دست آوردن این نتیجه لزوماً قطعی نیست، همراه با روش‌های دیگر احراز هویت، خانه حراج مطمئن بود که نقاشی‌های مود لوئیس واقعی هستند.

او گفت که خانه حراج امیدوار است در آینده با استفاده از فناوری مادون قرمز، گام دیگری برای احراز هویت علمی اضافه کند تا زیرکشه زیر رنگ را ببیند.

جونز گفت: “مهم است که ما… با این اثر با همان احترام و دقت لازم برخورد کنیم که با اثر یکی از گروه هفت یا، می دانید، یک هنرمند جدی اروپایی برخورد می کنیم.” بنابراین، این چیزی است که ما سعی می کنیم انجام دهیم.