سازمان جهانی بهداشت روز جمعه اعلام کرد که کووید-19 دیگر واجد شرایط اضطراری جهانی نیست و پایانی نمادین برای همه گیری ویرانگر ویروس کرونا است که باعث قرنطینه های غیرقابل تصوری شد، اقتصادها را در سراسر جهان متحول کرد و حداقل هفت میلیون نفر را در سراسر جهان کشت.
WHO با اشاره به افزایش موارد اخیر در آسیای جنوب شرقی و خاورمیانه گفت که اگرچه مرحله اضطراری به پایان رسیده است، همه‌گیری هنوز به پایان نرسیده است. آژانس بهداشت سازمان ملل می‌گوید که هنوز هم هر هفته هزاران نفر بر اثر این ویروس جان خود را از دست می‌دهند.
تدروس آدهانوم گبریسوس، مدیر کل سازمان جهانی بهداشت گفت: «با امید فراوان من وضعیت کووید-19 را به عنوان یک وضعیت اضطراری بهداشتی جهانی اعلام می کنم. این بدان معنا نیست که COVID-19 به عنوان یک تهدید جهانی برای سلامتی تمام شده است.»
زمانی که آژانس بهداشت سازمان ملل برای اولین بار در 30 ژانویه 2020 ویروس کرونا را یک بحران بین المللی اعلام کرد، هنوز کووید-19 نامگذاری نشده بود و هیچ شیوع بزرگی فراتر از چین وجود نداشت.
بیش از سه سال بعد، این ویروس باعث ایجاد 764 میلیون مورد در سراسر جهان شده است و حدود پنج میلیارد نفر حداقل یک دوز واکسن دریافت کرده اند.
در ایالات متحده، اعلامیه اضطراری بهداشت عمومی در مورد COVID-19 در 11 مه منقضی می شود، زمانی که اقدامات گسترده برای حمایت از پاسخ به بیماری همه گیر، از جمله دستورات واکسن، پایان می یابد. بسیاری از کشورهای دیگر، از جمله آلمان، فرانسه و بریتانیا، سال گذشته بسیاری از مقررات خود را برای مقابله با این بیماری همه گیر کنار گذاشتند.
هنگامی که تدروس در سال 2020 کووید-19 را به عنوان یک وضعیت اضطراری اعلام کرد، گفت بزرگترین ترسش پتانسیل شیوع این ویروس در کشورهایی است که سیستم های بهداشتی ضعیفی دارند و او آنها را “ناآماده” توصیف کرد.
در واقع، برخی از کشورهایی که از بدترین آمار مرگ و میر ناشی از کووید-19 متحمل شدند، قبلاً ارزیابی شده بود که بهترین آمادگی را برای مقابله با یک بیماری همه گیر داشتند، از جمله ایالات متحده و بریتانیا. طبق داده های سازمان بهداشت جهانی، تعداد مرگ و میرهای گزارش شده در آفریقا تنها سه درصد از کل جهان را تشکیل می دهد.
WHO تصمیم خود را برای کاهش بالاترین سطح هشدار خود در روز جمعه پس از تشکیل یک گروه متخصص در روز پنجشنبه اتخاذ کرد. آژانس سازمان ملل همه‌گیری را «اعلام» نمی‌کند، اما برای اولین بار از این واژه برای توصیف شیوع در مارس 2020 استفاده کرد، زمانی که ویروس به همه قاره‌ها به جز قطب جنوب گسترش یافته بود، مدت‌ها پس از آن که بسیاری از دانشمندان دیگر گفتند که یک بیماری همه‌گیر در حال وقوع است.
برای مدیریت بیماری همه گیر مورد انتقاد قرار گرفت
WHO تنها آژانسی است که وظیفه هماهنگی واکنش جهان به تهدیدات حاد بهداشتی را بر عهده دارد، اما این سازمان بارها و بارها با شیوع ویروس کرونا دچار تزلزل شد. در ژانویه 2020، سازمان جهانی بهداشت علناً چین را به دلیل واکنش سریع و شفاف آن تحسین کرد، حتی اگر ضبط جلسات خصوصی به دست آمده توسط آسوشیتدپرس نشان داد که مقامات ارشد از عدم همکاری این کشور ناامید شده اند.
سازمان جهانی بهداشت همچنین توصیه می‌کند که مردم برای ماه‌ها از ماسک زدن برای محافظت در برابر COVID-19 استفاده کنند، اشتباهی که بسیاری از مقامات بهداشتی می‌گویند به قیمت جان انسان‌ها تمام شد.
تعداد زیادی از دانشمندان همچنین از عدم تمایل سازمان بهداشت جهانی به تایید اینکه کووید-19 مکرراً در هوا و توسط افراد بدون علائم پخش می‌شود، انتقاد کردند و از فقدان راهنمایی قوی این سازمان برای جلوگیری از چنین قرار گرفتن در معرض انتقاد کردند.
تدروس منتقد سرسخت کشورهای ثروتمندی بود که ذخایر محدود واکسن‌های کووید-19 را احتکار می‌کردند و هشدار می‌داد که جهان در آستانه یک “شکست اخلاقی فاجعه‌بار” با ناکامی در به اشتراک گذاشتن عکس‌ها با کشورهای فقیر است.
اخیراً، WHO در تلاش برای تحقیق در مورد منشأ ویروس کرونا بوده است، یک تلاش علمی چالش برانگیز که از نظر سیاسی نیز دچار مشکل شده است.
پس از یک سفر چند هفته‌ای از چین، سازمان جهانی بهداشت گزارشی را در سال 2021 منتشر کرد که در آن نتیجه‌گیری کرد که کووید-19 به احتمال زیاد از حیوانات به انسان منتقل شده است، و این احتمال را که منشأ آن در یک آزمایشگاه است را “بسیار بعید” رد کرد.
اما آژانس سازمان ملل در سال بعد از آن عقب‌نشینی کرد و گفت که «قطعات کلیدی داده‌ها» هنوز مفقود هستند و رد کردن اینکه COVID-19 ممکن است با یک آزمایشگاه ارتباط داشته باشد زود است.
هیئتی که از سوی سازمان جهانی بهداشت برای بررسی عملکرد آن مامور شده بود، از چین و سایر کشورها به دلیل اقدام سریع‌تر برای متوقف کردن ویروس انتقاد کرد و گفت که این سازمان هم به دلیل محدودیت مالی و هم ناتوانی در مجبور کردن کشورها به اقدام محدود است.
