کلوئه گوسلین دیشب زیاد نخوابید. با نگاه کردن به زیرزمین خانه اش در بای-سنت-پل، کیو، در حدود 100 کیلومتری شمال شرق شهر کبک، او می توانست تشک خود را که در کنار کاغذها و نقاشی ها در آب گل آلود شناور است، ببیند.

گوسلین گفت: “من اساساً همه چیز را در آنجا داشتم. این اتاق خواب من، اتاق خواب پسرم، اتاق نشیمن دوم من بود. تمام وسایل با ارزشم، همه اوراقم را داشتم.”

“در هفته آینده کار زیادی خواهد بود. در حال حاضر تقریباً یک دقیقه زمان می برد. بنابراین حدس می زنم کمی گیج شده ام. کمی در شوک. هر بار یک ساعت.”

خیابان گوسلین در میان خیابان‌هایی است که به دلیل سیل پس از باران شدید سطح رودخانه‌ها را در سراسر استان در روز دوشنبه افزایش داد، بسته شده است.

او می‌گوید خانه‌اش دو بار دچار سیل شد – اما در مقایسه با این مقدار کمی بود.

گوسلین که 12 سال پیش به آنجا نقل مکان کرد، گفت: «بزرگتر از آن چیزی شد که تا به حال دیده بودم.

مردم محله او شروع به پخش این خبر کردند که همه باید وسایل خود را از زیرزمین خود خارج کنند، اما گوسلین می گوید که او نمی تواند این کار را با سرعت کافی انجام دهد.

گوسلین گفت: «ما تمام تلاش خود را کردیم.

“امروز صبح رفتیم تا یک پمپ کرایه کنیم، زیرا در زیرزمین من در حال حاضر احتمالاً حدود چهار فوت آب در آن وجود دارد.”

گوسلین برای اولین بار دیروز هنگامی که در خانه اش مشغول نقاشی بود متوجه افزایش سطح آب رودخانه شد. او می‌گوید که با قطع برق در خانه‌اش، کار برای تخلیه خانه‌اش و مقابله با آسیب‌های آب و لایه ضخیم گلی که پشت سرش باقی مانده است، از امروز آغاز می‌شود.

“همبستگی زیادی وجود دارد”

همسایه گوسلین، شانتال بوچارد، نیز روز بعد از دستور تخلیه، برای دیدن خانه او بازگشت. او گفت آنچه اتفاق افتاد “فقط بسیار غم انگیز است” و افزود که مجبور شد تمام وسایل و سگ هایش را بردارد و به هتل برود.

بوچارد در حالی که به خانه دوطبقه اش که توسط چندین سانتی متر گل احاطه شده بود نگاه کرد، گفت: “ما خوش شانس هستیم، فقط کمی آب در زیرزمین وجود داشت.”

یکی دیگر از ساکنان شهر، کتی مارتین، در حالی که سعی می‌کرد خانه همسایه‌اش را بررسی کند، از میان خاک و آب عبور کرد، زیرا او به دلیل بسته شدن پل‌ها در اثر بارندگی، در آن سوی شهر گیر کرده بود.

مارتین گفت: “ما در شهری هستیم که در آن همبستگی زیادی وجود دارد، بنابراین می دانیم که همه به یکدیگر کمک خواهند کرد… ما در تلاش هستیم تا برخی از وسایل شخصی، برخی اقلام گرانبها را نجات دهیم.” او گفت که سیل درست پس از بازگشت او از سفر به خانه آغاز شد.

“به سرعت همه چیز بسیار دراماتیک شد. مردم به خانه خود، به برق دسترسی نداشتند. من افرادی را به خانه خود منتقل کردم که نمی توانستند به خانه بروند و من رفتم تا دوستم را که روی ویلچر در خانه اش تنها است، بیاورم. مارتین گفت: او امن است.

او با نگاه کردن به هلیکوپتر جستجو و نجاتی که نزدیک به زمین در حال پرواز بود، می گوید که از فکر دو آتش نشان محلی که هنوز مفقود هستند ناراحت است.

مارتین گفت: “ما از دیروز به دنبال آنها بودیم و وقتی به رودخانه نگاه می کنید، به وضعیتی که در آن بود، نیروی طبیعت خدای من، غیرقابل تصور است.”

برنارد تاپین 30 سال است که در این منطقه زندگی می‌کند و می‌گوید در حالی که منطقه سالانه طوفان و سیل می‌گیرد، اما این بار متفاوت بود.

تاپین در حالی که به سمت راست ملک خود نگاه می کند، جایی که خدمه ساختمانی در حال حفاری محل یک پل فروریخته بودند، گفت: “این باعث نگرانی من شد.”

صاحب خانه می گوید: «این یک عمل خداست

در نزدیکی ریویر دو گوفر، خیابان‌های پشت آب‌نبات‌فروشی پائول براسار، فریشور و ساورز، زیر آب است.

صاحب فروشگاه روز سه‌شنبه گفت که بعد از اینکه سیل یک پل را در نوردید و مانع رفتن پسرش شد، عجله کرد تا نوه‌اش را از مدرسه بردارد.

او گفت: «هرگز فکر نمی کردم این اتفاق بیفتد. “من فکر می کنم که مردم به شدت بر احساسات خود کنترل دارند – آنها وحشت زده نیستند – اما غم و اندوه وجود دارد.”

خیلی غم انگیز است که تمام خانه های قدیمی را با آن همه آب ببینی.

این شهر همچنان از مردم می خواهد که در خانه بمانند و از نزدیک شدن به رودخانه ها خودداری کنند.

تمام مدارس و برخی از مهدکودک ها در این روز تعطیل هستند.

شهر همچنین یک سرپناه در دبیرستان سنت اوبین ایجاد کرده است.

ژان ایو لوتچوک که خانه‌اش در کنار رودخانه ریویر دو گوفر است، گفت حدود 45 سانتی‌متر آب به خانه‌اش سرازیر شد و طبقات و همچنین درها را خراب کرد.

او گفت که بخش‌هایی از خانه‌های خیابانش به حیاط همسایه‌هایش کشیده شده است.

او گفت: این یک عمل خداست. “تو نمی توانی کاری بکنی. سخت است.”

ما باید منتظر بمانیم و ببینیم که آیا هنوز هم می‌توانیم در اینجا زندگی کنیم، زیرا آسیب‌های زیادی در خارج وجود داشته است.»