سربازان اوکراینی ماه ها در جبهه می جنگند. اکنون آنها برای کمک به سلامت روان فرستاده می شوند

سالها قبل از اینکه روسیه حمله تمام عیار خود را علیه اوکراین آغاز کند، سرهنگ دوم الکساندر واسیلکوفسکی دست اول متوجه شد که سربازان در شرق کشور برای کنار آمدن با پیامدهای سلامت روان ناشی از جنگ و زندگی از طریق جنگ تلاش می کنند.

برخی از آنها مشروبات الکلی و مواد مخدر مصرف می کردند و تعدادی نیز جان خود را از دست دادند. بیش از 14 ماه پس از اینکه کل کشور وارد جنگ شده است، واسیلکوفسکی می گوید که خودکشی یک مشکل بزرگ در ارتش اوکراین است، اما او قادر به صحبت در مورد آمار نیست زیرا آنها طبقه بندی شده اند.

او گفت: «انسان از آهن و بتن ساخته نشده است. یک فرد محدودیتی دارد و وقتی آن را بشکند ممکن است دچار فروپاشی روانی شود.

در ماه ژوئن با کمک کمک های مالی و کمک های خارجی، واسیلکوفسکی یک برنامه بهداشتی را راه اندازی کرد که در آن سربازان می توانند یک هفته فیزیوتراپی و مشاوره روانشناختی را همراه با درمان های جایگزین طراحی شده برای ترمیم مانند لیزر درمانی دریافت کنند.

واسیلکوفسکی، که با گارد ملی اوکراین است، با یک خدمه مستقل که برای اخبار CBC کار می کرد صحبت کرد و اجازه دسترسی به مرکز را داد، البته تا زمانی که مکان دقیق آن به دلایل امنیتی مشخص نشده بود.

مردی کچل با ابروهای تیره و سنگین و ریش تیره ژاکتی برنزه می پوشد و در مقابل شاخ و برگ سبز رنگ پرتره می گیرد.
سرهنگ دوم اولکساندر واسیلکوفسکی، که مرکز درمانی را در منطقه خارکف تأسیس کرد، در حال کار برای ایجاد مکان دیگری در نزدیکی سومی، اوکراین است. (ویتالی ویرچنکو)

یک هفته مرخصی، سپس به مبارزه

هر هفته نزدیک به 100 سرباز به محل در منطقه خارکف می رسند، جایی که قبلاً یک آسایشگاه شوروی را در خود جای داده بود که برای افرادی طراحی شده بود که مشکلات مزمن سلامتی داشتند یا نیاز به استراحت و آرامش داشتند.

هنگامی که گروه خبری از سایت بازدید کردند، 40 درصد از سربازان آنجا از منطقه باخموت آمده بودند. چندین ماه است که یک نبرد جهنمی در آنجا در حال وقوع است که منجر به خسارات عظیمی از طرف روسیه و اوکراین شده است.

واسیلکووسی گفت: “روان انسان شکسته است”، و خاطرنشان کرد که سربازانی که اکنون می جنگند نه تنها با وحشت نبرد دست و پنجه نرم می کنند، بلکه در بسیاری از موارد استرس جدا شدن از اعضای خانواده که به غرب یا خارج از اوکراین مهاجرت کرده اند نیز دارند. .

واسیلکوفسکی می گوید 95 درصد از سربازان پس از یک هفته مرخصی به خط مقدم بازگردانده می شوند.

دیمیترو مانچنکو، 26 ساله، می‌گوید که خانواده‌اش سعی می‌کنند هر روز با او تماس بگیرند و اغلب اشک می‌ریزند. او به سختی می تواند ترس آنها را کاهش دهد، زیرا هر بار که برای مأموریتی در شرق اوکراین می رود نگران است.

مانچنکو از سپتامبر تانک را در نزدیکی آودیوکا در دونتسک رانندگی می‌کند، منطقه‌ای که تحت فشار سنگینی قرار گرفته است. بمباران روسیه در هفته های اخیر

یک سرباز جوان برنزه با خستگی روی یک تانک سلفی می گیرد در حالی که سرباز دیگری در پس زمینه روی تانک دراز کشیده است.
سرباز دمیترو مانچنکو، 26 ساله، می گوید که مطمئن نیست که چرا فرماندهش او را به مرکز بهداشت فرستاده است، اما اعتراف می کند که هر بار که برای ماموریتی در دونتسک می رود، نگران است. (ارسال شده توسط Dmytro Manchenko)

او گفت: «هر کس به شیوه خود می ترسد. “یک انفجار و تو مرده ای. ممکن است اتفاق نیفتد، اما اگر اتفاق بیفتد چه؟”

مانچنکو در یکی از ماموریت ها گفت که تانک او زمانی که آنها کمی بیش از یک کیلومتر از مواضع روسیه فاصله داشتند، خراب شد. آنها زیر گلوله باران قرار گرفتند و مجبور شدند برای جان خود فرار کنند.

بار دیگر تانک او مورد اصابت گلوله مسلسل قرار گرفت.

مانچنکو می‌گوید مطمئن نیست که چرا فرماندهش تصمیم گرفت او را به مرکز بهداشت بفرستد، اما اعتراف می‌کند که برخلاف بقیه واحدش، او بسیار ساکت‌تر است و تمایل دارد احساساتش را برای خودش نگه دارد.

اتاق های نمک، جلسات شنا و درمان

وقتی صحبت از کسانی می شود که تحت تأثیر درگیری ها و جنگ های طولانی مدت قرار گرفته اند سازمان بهداشت جهانی (WHO) معتقد است که از هر پنج نفر یک نفر در نهایت از مشکلات سلامت روانی مانند افسردگی یا اختلال استرس پس از سانحه رنج می برد.

وقتی این تخمین در مورد اوکراین اعمال شود، WHO انتظار دارد که نزدیک به 10 میلیون نفر از مشکلات سلامت روان رنج ببرند.

واسیلکوفسکی معتقد است که باید یک سیستم جدید توانبخشی برای کل جمعیت اوکراین وجود داشته باشد، زیرا خانواده ها، کادر پزشکی و کارکنان ضروری همگی وحشت جنگ را تجربه می کنند.

بین سال‌های 2014 و 2016، واسیلکوفسکی با روان‌شناسان نظامی برای حمایت از نیروهایی که در دونباس می‌جنگیدند، کار کرد. اما پس از آن او با مشکلات روانی خود دست و پنجه نرم کرد که باعث شد قبل از پیوستن مجدد به ارتش در سال 2019، ارتش را ترک کند.

او اکنون بر تلاش برای ایجاد مراکز بهداشتی اضافی، از جمله یکی در منطقه سومی، در شمال غربی خارکف تمرکز کرده است.

دو مرد که لباس‌های خسته و دستکش‌های لاستیکی آبی پوشیده‌اند، فردی را که با پتو پوشانده شده روی برانکارد از درب ساختمان بیرون می‌آورند.
پزشکان یک سرباز اوکراینی مجروح را روی برانکارد حمل می‌کنند تا او را به بیمارستان، خارج از نقطه تثبیت پزشکی خط مقدم در نزدیکی Vuhledar، در منطقه دونتسک اوکراین در ماه فوریه ببرند. (مارکو جوریکا/رویترز)

در مرکز بهداشت، برخی از سربازان با شرکای خود و فرزندان خود همراه می شوند. آنها می توانند در برخی جلسات مانند نمک درمانی اتاق شرکت کنند یا در استخر گرم مرکز شنا کنند.

علاوه بر جلسات مشاوره مشترکی که سربازان در آن شرکت می کنند، می توانند یک به یک با یک روانشناس نیز بگذرانند.

اگرچه اکثر سربازان پس از استراحت به زودی به خط مقدم بازمی‌گردند، واسیلکوفسکی می‌گوید اگر به زمان بیشتری با روانشناس نیاز داشته باشند، می‌توانند یکی دو هفته دیگر بمانند.

اگر مشخص است که آنها دچار مشکلات شدید سلامتی شده اند، می توان آنها را به بیمارستان فرستاد.

برگشت به جلو

یور ایولف در ماه مه گذشته پس از اینکه واحد توپخانه وی مورد اصابت گلوله قرار گرفت، چندین هفته را در بیمارستان گذراند. دو انگشت او باید قطع می شد و در یک سوم تمام تاندون ها از بین می رفت.

در حالی که مرد 59 ساله بیرون در میان درختان ایستاده و به صدای پرندگان گوش می دهد، سیگاری را بین انگشتان دست راست خود نگه داشته است.

مردی با ژاکت سبز زیتونی با موهای خاکستری کوتاه و ریش سفید بلند روی بالکن ایستاده و سیگاری را در یک دست گرفته که دو انگشتش کم است.
یوری ایولف، 59 ساله، در ماه مه گذشته در اثر گلوله باران دو انگشت خود را از دست داد. او می‌گوید آنچه در بیمارستان دید برایش آسیب‌زاتر از آنچه در خط مقدم تجربه کرده بود، بود. (ویتالی ویرچنکو)

او می گوید آنچه در بیمارستان دید و شنید بیشتر از هر چیزی که در جنگ تجربه کرده بود آسیب زا بود. او گوش دادن به فریادهای مردمی را که دردی غیر قابل تحمل داشتند و ناله های بیماران در حال مرگ را توصیف کرد.

با وجود مصدومیت، او مشتاق است برگردد و به واحد خود بپیوندد. او می‌گوید بازگرداندن مداوم به جنگ مانند یک بیماری است.

هم رزمان او که بسیاری از آنها در دهه 20 خود هستند، به دلیل ریش بلند و سفیدش، ایله را با عنوان “پدربزرگ” می نامند و اغلب برای مشاوره به او مراجعه می کنند.

او اصرار دارد که اکنون با هیچ مشکلی در زمینه سلامت روانی دست و پنجه نرم نمی کند، اما می گوید که صحبت کردن با روانشناسان زن در کارمندان مرکز برایش سخت است زیرا “مشکلات زیادی وجود دارد که شما نمی توانید به یک زن بگویید.”

در حالی که ایلف می‌گوید در حال مدیریت است، او معتقد است که وقتی در نهایت آرامش برقرار شد، سازگاری با زندگی عادی دشوار خواهد بود.

او می گوید فراموش کردن به زمان و حمایت نیاز دارد.

“آن انفجارها را فراموش کنید. مرگ را فراموش کنید و بوی خون یا سوزاندن را فراموش نکنید… تا از ترس دیدن یک پهپاد در حال پرواز به آسمان نگاه نکنید.”