لایحه یکی از اعضای خصوصی که مستلزم آن است که قضات هنگام صدور تصمیمات، خشونت خانگی و کنترل اجباری را در نظر بگیرند عصر سه شنبه در سنا تصویب شد.
لایحه C-233، که توسط آنجو دیلون، نماینده لیبرال حمایت می شد، در فوریه 2022 معرفی شد. این قانون پس از کایرا کاگان چهار ساله که به همراه پدرش در پایین صخره ای بیرون مرده پیدا شد، “قانون کیرا” نامگذاری شد. تورنتو در سال 2020
مادر کایرا، جنیفر کاگان-ویاتر، در یک کنفرانس مطبوعاتی در صبح روز چهارشنبه گفت که او تلاش کرده است تا توجه را به خطری که پدر دخترش برای فرزندشان بسیار قبل از مرگ آنها ایجاد کرده است جلب کند.
مجلس عوام در حال بررسی لایحه جدیدی است که آموزش اجباری خشونت شریک جنسی و کنترل اجباری را برای قضات فدرال معرفی می کند. بازماندگان امیدوارند این لایحه – در صورت تصویب – با تغییر نحوه برخورد دادگاه ها با پرونده های خشونت خانگی، از کودکان در برابر والدین بدسرپرست محافظت کند.
او گفت که به دادگاه رفت تا از کایرا در برابر رفتار خشونت آمیز و اجباری همسر سابقش رابین براون محافظت کند.
زمانی که در مورد موضوع من به دادگاه رفتیم، من در مقابل یک قاضی با سابقه کار و قانون کار بودم و وقتی درباره خشونت خانگی و تربیت فرزند و تأثیر آن بر دخترمان صحبت می‌کردم، او صحبتم را در جایگاه قطع کرد.» گفت کاگان-ویاتر.
“[The judge] گفت خشونت خانگی به فرزندپروری مربوط نیست.»
کاگان-ویاتر سال ها قبل از مرگ دخترش از براون جدا شده بود.
او به سی‌بی‌سی نیوز گفته است که معتقد است مرگ دخترش در نتیجه یک قتل و خودکشی بوده و هشدارهای او در مورد آزار شوهر سابقش عمدتاً توسط قضات نادیده گرفته شده است.
تحقیقات معلق در مورد مرگ کایرا در ماه فوریه توسط رئیس پزشکی قانونی انتاریو اعلام شد.
کاگان-ویاتر گفت: «ما باید شاهد تغییر در نحوه درک قضات از خشونت خانگی و کنترل اجباری باشیم و این لایحه این تغییر را ایجاد می کند.
لایحه C-233 قانون قضات را اصلاح می کند تا سمینارهایی را برای قضات در مورد خشونت شریک جنسی صمیمی و کنترل اجباری ایجاد کند، علاوه بر سایر اشکال آموزشی که باید تحت آموزش قرار گیرند.
پاملا کراس یک وکیل و مدیر وکالت در Luke’s Place است که به زنانی که روابط آزاردهنده را ترک می کنند راهنمایی های قانونی می کند. او گفت که امیدوار است این لایحه به آموزش استاندارد برای قضات در مورد اثرات خشونت شریک جنسی بر کودکان منجر شود.
او گفت قضاتی که مواردی را می شنوند که در آن خشونت خانوادگی عاملی است، باید در مورد نحوه عملکرد خشونت خانگی، چگونگی تأثیر آن بر کودکان و چند بار ادامه آن پس از جدایی، به خوبی آموزش ببینند. او گفت “قانون کیرا” گام خوبی در این راستا است.
کراس گفت، یکی از جنبه‌های مهم لایحه C-233 تمرکز آن بر کنترل اجباری است – الگویی از رفتار آزاردهنده که قربانی را منزوی می‌کند و باعث می‌شود احساس استقلال خود را از دست بدهد.
کراس گفت که موارد کنترل اجباری ممکن است شامل خشونت فیزیکی نباشد. او افزود که ممکن است در عوض شامل سوء استفاده عاطفی، سوء استفاده روانی، گازگرفتگی یا سوء استفاده مالی باشد.
کراس گفت که تجربه کاگان-ویاتر غیر معمول نیست.
او گفت که اغلب اوقات زنان پس از آزار و اذیت شرکای خود به دادگاه مراجعه می کنند و قضات آنها را باور نمی کنند – یا قضات نمی توانند بین خشونت شریک صمیمی و تأثیرات آن بر کودکان ارتباط برقرار کنند.
کراس گفت: «وقتی این لایحه به طور کامل اجرا شد، قضات باید ابزارهای بیشتری در جعبه ابزار خود داشته باشند تا بتوانند به این موارد نگاه کنند و تصمیماتی بگیرند که برای کودکان بهترین است و همچنین مادران را ایمن می‌کند.»
Pam Damhoff، یکی از نمایندگان لیبرال که این لایحه را رهبری می کند، گفت که “قانون کیرا” ممکن است الهام بخش قوانین مشابه در سطح استان باشد.
دامهوف گفت: “کیرا قصد داشت دنیا را تغییر دهد و ما امروز اینجا هستیم، زیرا او جهان را تغییر داده است. او در حال گفتگو است، نه تنها با لایحه ما در فدرال بلکه در سراسر کشور.”
در کنار اصلاح قانون قضات، این لایحه همچنین قانون کیفری را اصلاح می‌کند تا به قاضی اجازه دهد در صورتی که فکر می‌کند فرد ممکن است خطری ایمنی یا امنیتی داشته باشد، دستور دهد فردی که متهم به خشونت شریک صمیمی است، از دستگاه نظارت الکترونیکی استفاده کند.
یاارا ساکس، نماینده لیبرال، یکی دیگر از حامیان این لایحه، گفت که گزینه نظارت الکترونیکی، همراه با آموزش های جدید در مورد خشونت شریک صمیمی و کنترل اجباری، به قضات «جعبه ابزار جامع تفاهم» برای رسیدگی به این نوع پرونده ها می دهد.
ساکس گفت: “ما می خواهیم مطمئن شویم که میراث کایرا میراثی است که از کودکان بیشتری در آینده محافظت می کند.”
