یکی از اعضای پارلمان نوا اسکوشیا در مورد افزایش “نفوذ و کنترل” چین بر زنجیره تامین صنعت خرچنگ این استان، به ویژه در فرودگاه بین المللی هالیفاکس استنفیلد، ابراز نگرانی کرده است.

اداره فرودگاه بین المللی هالیفاکس این ادعا را رد می کند. و یک صادرکننده بزرگ غذاهای دریایی چینی – که نفوذش زیر سوال رفته است – آن را “نوعی نژادپرستانه” نامید.

ریک پرکینز، نماینده محافظه کار در South Shore-St می گوید: «نگرانی من به طور کلی نفوذ فزاینده چین و کنترل صنعت خرچنگ ما و این در سراسر زنجیره تامین است. مارگارت، جایی که صید خرچنگ سنگ بنای اقتصاد است.

“آنها این کار را از طریق در پشتی انجام می دهند، کاری را که نمی توانستند از طریق درب جلو انجام دهند، که اساساً این بود. [to] دارای مجوزهای واقعی ماهیگیری آنها نمی توانند این کار را انجام دهند، بنابراین سعی می کنند خرید و صادرات را در فرودگاه کنترل کنند.”

پرکینز اخیراً این موضوع را در یک کمیته پارلمانی که به بررسی مالکیت خارجی و تمرکز شرکت ها در ماهیگیری تجاری در کانادا می پردازد، مطرح کرده است.

پرکینز از کالین اسپرول پرسید: “در مورد چین چطور؟ من می دانم، برای مثال، در ساحل جنوبی، من می بینم که چین خریداران ما را می خرد. تاثیر آن چیست؟ من همچنین می دانم که آنها حمل و نقل بار در فرودگاه هالیفاکس را کنترل می کنند.” نماینده ماهیگیران ساحلی در مقابل کمیته حاضر می شود.

اسپرول در پاسخ گفت: “من واقعا خوشحالم که شما این موضوع را مطرح کردید. من فکر می کنم این یکی از مهم ترین کارهایی است که دولت می تواند انجام دهد تضمین کنترل ملی کانادا بر زنجیره لجستیکی ما در داخل کشور است.”

پرکینز گفت که «خریداران خرچنگ غیر چینی» در جنوب غربی نوا اسکوشیا مجبورند خرچنگ را به فرودگاه های مونکتون و نیویورک منتقل کنند «به دلیل کنترل خارجی ترمینال غذاهای دریایی زنده در هالیفاکس».

Perkins به First Catch اشاره می کند، شرکت صادراتی چینی که 9 میلیون دلار برای تأسیسات جابجایی خرچنگ خود در پارک جدید Air Cargo Logistics فرودگاه هالیفاکس هزینه کرد، جایی که یک مستاجر لنگر با اجاره 25 ساله است.

بر اساس قانون فدرال، فقط ماهیگیران مستقل کانادایی مالک-اپراتور مجاز به برداشت خرچنگ هستند. اما هیچ محدودیتی برای مالکیت خارجی برای فروش کارخانه‌های موجود در خشکی وجود ندارد، اگرچه برای صدور مجوزهای خرید و فرآوری نرم‌افزار جدید مهلت قانونی وجود دارد.

لیستر لی، رئیس First Catch، به سی‌بی‌سی نیوز گفت که می‌داند «مردم عصبی خواهند شد»، اما می‌گوید ترس از کنترل چین ناعادلانه است و می‌گوید هیچ‌کس مالکیت ایالات متحده بر تجارت خرچنگ را زیر سوال نمی‌برد.

او گفت: «من فکر می‌کنم، زیرا اخیراً چینی‌های زیادی گیاهان می‌خرند و سپس سعی می‌کنند وارد این صنعت شوند. اما به زبان چینی، من فکر می‌کنم آن‌ها فقط آسیایی هستند. بعد شاید کانادایی. شاید پاسپورت کانادایی داشته باشند. شاید اینجا بزرگ شده‌اند. این یک نوع نژادپرستی است.»

“ما کنترل همه جابجایی خرچنگ در هالیفاکس را نداریم”

First Catch همچنین پروازهای خود را به چین چارتر می کند و در یک شرکت حمل و نقل بار به نام Summit Ground Services علاقه مند است.

لی گفت: “این یک واقعیت نیست. ما همه جابجایی خرچنگ ها در هالیفاکس را کنترل نمی کنیم. ما فقط کارهایی را انجام می دهیم که در حال حمل و نقل هستیم.”

لی در کانادا زندگی می‌کند و می‌گوید که سهام این شرکت به او منتقل می‌شود و First Catch را به یک «شرکت کانادایی» تبدیل می‌کند.

هم لی و هم اداره فرودگاه بین‌المللی هالیفاکس می‌گویند که حمل‌کننده‌های خرچنگ زنده گزینه‌های دیگری برای حمل و نقل بار، هواپیما و جابجایی زمینی در هالیفاکس دارند.

لی می گوید: خرچنگ زنده با کامیون به مونکتون منتقل می شود – که در سال 2023 رکورد صادرات محموله خرچنگ را طی می کند – بیشتر به این دلیل که نرخ ها برای پروازهای متصل به چین ارزان تر است.

First Catch ساختمان قدیمی Purolator در فرودگاه را تا سال 2025 اجاره داده است و برای استفاده توسط سایر فرستنده‌ها و حمل و نقل در دسترس نیست.

استراتژی بلند مدت

یوچن جی، مدیر کل First Catch، می‌گوید که این به معنای حذف آنها نیست، بلکه بخشی از یک استراتژی بلندمدت است.

ایده این است که ما این ساختمان جدید را برای صادرات خرچنگ خود داریم [in the logistics park]جی، یکی از فارغ التحصیلان دانشگاه دالاهو گفت، اما این ساختمان در آینده برای واردات از چین، کره و سایر کشورها به هالیفاکس استفاده خواهد شد، که ما در حال برنامه ریزی برای تبدیل فرودگاه هالیفاکس به عنوان قطبی برای این منظور هستیم. .

در این بین First Catch فضایی را در آنجا به دیگران اجاره داده است.

پرکینز مدعی است که این شرکت از خریداران متصل به چین برای خروج از هالیفاکس حمایت می کند. اتهام دیگری است که First Catch آن را رد می کند.

جی گفت: “این بیانیه درست نیست. ما در موقعیتی نیستیم که بتوانیم حمل و نقل هوایی را کنترل کنیم، زیرا ما یک حمل و نقل بار نیستیم. ما فقط یک صادر کننده غذاهای دریایی هستیم.”

زمانی که منشور خود را اجرا می کنیم و زمانی که چارتر ما کامل نیست، یک باربری داریم که به آن می رویم، آنگاه آنها می توانند این فضا را در بازارها، اساساً با هر کسی در نوا اسکوشیا، به اشتراک بگذارند.

تقاضای بالا برای خرچنگ در چین

اشتهای چینی ها برای خرچنگ در دهه گذشته افزایش یافته است و آن را به دومین مقصد صادراتی پس از ایالات متحده تبدیل کرده است.

این نتیجه رشد طبقه متوسط ​​چین، ماموریت‌های تجاری استانی و محور صنعت برای عرضه بازار جدید است، که با جنگ تجاری دوران ترامپ با چین که منجر به تعرفه‌های سنگین بر غذاهای دریایی ایالات متحده شد، بیشتر تقویت شد.

محموله‌های کانادایی خرچنگ زنده به چین، عمدتاً از نوا اسکوشیا، بیش از 450 میلیون دلار در سال 2022 ارزش داشتند.

به گفته فرودگاه، نزدیک به 16000 تن خرچنگ – به ارزش 293 میلیون دلار – در سال 2022 از هالیفاکس استانفیلد جابجا شد. First Catch حدود 14 درصد از صادرات را تشکیل می داد.

تقاضای چینی ها برای “میگوی اژدها” که گاهی اوقات به آن می گویند، برای ماهیگیران خرچنگ در اقیانوس اطلس کانادا یک موهبت بوده است و حتی با افزایش فرود، قیمت ها را بالا نگه داشته است.

شرکت‌های متعلق به چین یا شرکت‌های مرتبط برای نزدیک‌تر شدن به این منبع حرکت کرده‌اند و از سال 2014 زمانی که غول چینی Zoneco یک پوند خرچنگ در پاساژ شرقی نزدیک هالیفاکس خریداری کرد، کارخانه‌های خرچنگ موجود در نوا اسکوشیا را خریداری کردند.

گزینه های دیگر برای حمل و نقل

استوارت لامونت کهنه کار خریدار خرچنگ از Tangier Lobster می گوید First Catch محموله های خرچنگ به چین را کنترل نمی کند، زیرا گزینه های زیادی در فرودگاه هالیفاکس موجود است.

“پاسخ من منفی است. یک نهاد با مالکیت خارجی که سرمایه گذاری قابل توجهی در اینجا در نوا اسکوشیا سرمایه گذاری کرده است، بخشی از معمای کلی است. نمی توان انکار کرد که First Catch یک بازیکن مسلط است، اما پیشنهاد دادن به آنها کنترل چیزها به نظر من نامناسب است. “

لامونت می‌گوید شرکت او قیمت‌هایی را که مایل است برای خرچنگ‌هایی که به چین می‌فرستد به First Catch بپردازد. هر دو طرف می توانند آنها را بپذیرند، مذاکره کنند یا رد کنند.

او به سی بی سی نیوز گفت: “شرکت ما، ما خود را آژانس های مسافرتی برای خرچنگ می نامیم. ما تصمیم می گیریم به چه کسی بفروشیم، به چه قیمتی بفروشیم. و چه گزینه های لجستیکی برای رساندن کالا به بازار بین المللی ارائه می دهیم.”