استیون گیلبولت، وزیر محیط زیست، با چالش شخصی و سیاسی مواجه است، زیرا او به دنبال پیشبرد برنامه دولت برای تغییر آب و هوا در مواجهه با مخالفت شدید دولت تازه انتخاب شده آلبرتا است.

دانیل اسمیت، نخست‌وزیر آلبرتا، گفت که از وضعیتی که گیلبول نسبت به استان خود گرفته است، بسیار ناامید شده است. او در سخنرانی پیروزی خود در شب انتخابات گفت که به دولت فدرال اجازه نمی دهد سیاست هایی را بر آلبرتا تحمیل کند که به نظر او به بخش انرژی استان آسیب می رساند.

در مصاحبه با CBC خانه گیلبولت که روز شنبه پخش شد، اصرار داشت که دولت فدرال با موفقیت با آلبرتا روی تعدادی از مسائل از جمله تنوع زیستی و اصلاح استخرهای باطله کار می کند.

در پاسخ به سوالی درباره نظرات اسمیت، گیلبولت لحنی آشتی جویانه داشت.

او گفت: «نمی‌گویم اوضاع عالی است. من می گویم که ما اختلافات خود را داریم، اما همچنین ظرفیت حل آنها را داریم.

اسمیت به ویژه از سقف برنامه ریزی شده دولت فدرال برای انتشار گازهای گلخانه ای برای صنعت نفت و گاز که انتظار می رود تا پایان سال جاری اعمال شود، انتقاد کرده است. اسمیت آن را “حد فاعلی تولید” نامیده و مدعی شده است که اقتصاد آلبرتا را ویران خواهد کرد.

اسمیت در اوایل این هفته به سی‌بی‌سی Power & Politics گفت: «من بسیار خوشبین هستم که با فناوری مشکل را حل کنیم. اما اگر آن را کوتاه کنید و سعی کنید خیلی زود به یک هدف دست نیافتنی دست یابید، در نهایت سرمایه گذاری را تعقیب می کنید.

Guilbeault گفت این مقررات دولتی است که به هدایت این توسعه فناوری کمک کرده است.

او گفت: «منظورم این است که آنچه سرمایه‌گذاری فناوری در کربن زدایی را هدایت می‌کند، مقررات است. با وضع مقررات هوشمند، ما در واقع تضمین می‌کنیم که این سرمایه‌گذاری‌ها به گونه‌ای انجام می‌شود که ما در آلبرتا ۲۰ سال، ۲۵ سال و ۳۰ سال آینده شغل‌هایی در بخش انرژی داشته باشیم.»

Guilbeault افزود که پیش نویس مقررات آتی در مورد سقف انتشار برای اظهار نظر و گفتگو باز خواهد بود.

“اما ما نیاز داریم [the emissions cap] به دلایل مختلف، او گفت: «در دنیایی با محدودیت کربن، ما هنوز حتی تا سال 2050 به مقداری نفت نیاز خواهیم داشت. ردپای کربن بسیار کم.”

Guilbeault همچنین اشاره کرد که خارج از چشم عموم، فضایی برای همکاری با دولت‌های ظاهراً متخاصم وجود دارد.

“من فکر می کنم ما باید بین آنچه که به طور عمومی گفته می شود و زمانی که می نشینیم، زمانی که دوربین وجود ندارد، زمانی که روزنامه نگاری وجود ندارد تمایز قائل شویم.[s]او گفت: “مردم معمولاً بسیار منطقی هستند و به تجارت می پردازند.”

قانون حاکمیت آلبرتا که اواخر سال گذشته توسط دولت اسمیت تصویب شد، در بحث سیاست تغییر آب و هوا مطرح است. این قانون به عنوان امکان نادیده گرفتن قوانین فدرال در آلبرتا مطرح شد.

گیلبولت گفت که ایده مجبور کردن آلبرتا به تبعیت از سیاست های جدید مانند سقف انتشار گازهای گلخانه ای “مکالمه ای نیست که من بخواهم داشته باشم” و افزود که دولت او همچنان در حال انجام رایزنی است.

وزیر محیط زیست گفت که علیرغم مخالفت اولیه استان ها با مالیات فدرال کربن، هر حوزه قضایی از آن زمان با این سیاست پیروی کرده است – یا با ایجاد سیستم های خود یا با پایبندی به پشتیبان فدرال.

گیلبولت گفت: “من نمی گویم همه خوشحال هستند، می گویم همه این کار را انجام می دهند.”

فناوری سبز به تعهد فراحزبی امیدوار است

بحث بین دولت فدرال و برخی از نخست وزیران محافظه کار در مورد سیاست های آب و هوایی در زمانی مطرح می شود که دولت ها در سراسر کشور میلیاردها دلار برای سرمایه گذاری در انرژی های پاک در فضای بین المللی رقابتی فزاینده هزینه می کنند.

گروهی از مدیران صنعت این هفته در اتاوا ملاقات کردند تا به سیاستمداران بگویند که حمایت از فناوری های سبز باید حتی بیشتر شود. این گردهمایی شامل تلاشی هماهنگ برای ارتباط با اپوزیسیون محافظه کار فدرال بود.

صحبت کردن با خانهجف سیر، مدیر عامل شرکت Raven Indigenous Capital Partners، گفت که رویکرد چند حزبی معقول ترین رویکرد است، با توجه به این واقعیت که دولت ها نسبت به بسیاری از پروژه های سرمایه گذاری بزرگ در بازه های زمانی کوتاه تری می آیند و می روند.

“مسئله انتقال انرژی یک موضوع طولانی مدت است. برای دهه ها و دهه ها … پس چرا آن را به حزب حاکم آن روز محدود می کنید؟ از نظر استراتژیک برای من انجام این کار معقول نیست. بنابراین شما با همه احزاب صحبت می کنید. از نظر من، این یک موضوع غیرحزبی در این زمینه است.»

“در پایان روز، ما صدها میلیون دلار سرمایه گذاری در پروژه های چند دهه ای انجام می دهیم. بنابراین باید بدانیم که در این کشور احساس دوام وجود دارد تا جایی باشد که بتواند سرمایه ما را جذب کند. کالین ژیرو اشمیت، نایب رئیس انرژی تجدیدپذیر اینرگکس گفت: برخلاف سایر نقاط جهان.

اگر بخواهیم از آن استفاده کنیم، فرصت وجود دارد، اما باید انتخاب کنیم که از آن استفاده کنیم و باید در مورد آن به عنوان یک کشور عمدی باشیم.»