همانطور که هیئت منصفه پزشکی روز دوشنبه در محل تحقیق درباره مرگ مایلز گری قرار می گیرد، ممکن است استدلال هایی بشنوند که مرگ او نتیجه چیزی به نام هذیان هیجانی بوده است، نه اقدامات افسران پلیس ونکوور.

افسران پلیس اتاوا در رابطه با هذیان هیجان‌انگیز نیز به آن اشاره کرده‌اند درگذشت عبدرحمن عبدی در طول یک دستگیری خشونت آمیز، هیئت منصفه پزشکی قانونی در حال بررسی است مرگ در زندان نیوبرانزویک، افسران ارشد RCMP پس از مرگ رابرت ژیکانسکی در فرودگاه ونکوور و وکلای مدافع برای افسر آمریکایی که جورج فلوید را به قتل رساند.

این اصطلاح بسیار بحث برانگیز حالتی از بی قراری، پرخاشگری و پریشانی را توصیف می کند که به طور کلی با مصرف مواد مخدر یا بیماری روانی مرتبط است و به عنوان توضیحی برای مرگ های ناگهانی و غیرمنتظره در طول تعامل با پلیس استفاده می شود.

یکی از آن بود چندین توضیح ممکن توسط یک متخصص پزشکی قانونی ارائه شده است برای مرگ گری، یک جوان 33 ساله غیرمسلح که در سال 2015 پس از دستبند زدن، قلاب زدن، مشت زدن، زانو زدن، لگد زدن، اسپری فلفل و ضربه زدن با باتوم توسط چندین افسر ونکوور جان خود را از دست داد. او در آن زمان برای کسب و کار گلفروشی خود یک بار تحویل می داد و پس از برخورد با صاحب خانه به دلیل آب دادن به چمن او در طول یک خشکسالی طولانی، پلیس تماس گرفته شد.

اما یک تغییر بزرگ در حال انجام است و بازرسان پزشکی و پزشکی قانونی در سراسر کانادا و ایالات متحده شروع به رد هذیان هیجان‌انگیز به عنوان دلیل مرگ کرده‌اند. هر دو انجمن پزشکی آمریکا و انجمن روانپزشکی آمریکا تشخیص را به طور کامل رد کرده اند.

نظر دکتر مایکل فریمن در مورد هذیان هیجان زده صریح است.

“[It] همچنین ممکن است شعبده‌بازی باشد که عصا را تکان می‌دهد و برای تمام شواهدی که ما برای آن داریم، می‌گوید abracadabra.”

فریمن دانشیار پزشکی قانونی و اپیدمیولوژی در دانشگاه ماستریخت هلند و استاد بالینی روانپزشکی قانونی در دانشگاه بهداشت و علوم اورگان است و تحقیقات در مورد هذیان هیجان زده را تجزیه و تحلیل کرده است.

او به سی‌بی‌سی نیوز گفت: «این یک نظریه جالب است که همیشه نگاه به علت مرگ را از پرسنل بازدارنده دور می‌کند، بنابراین اگر می‌گویید این یک هذیان هیجان‌انگیز است، اساساً تقصیر شخصی است که مرده است».

پس نیازی نیست بیشتر به دنبال آن باشید.

فریمن حرفش را زد بررسی مواردی که به عنوان هذیان هیجانی توصیف شده است در ادبیات علمی نشان می‌دهد که این اصطلاح تقریباً به طور انحصاری زمانی استفاده می‌شود که پلیس فردی را با دستبند، قلاب (بند پا) یا سایر اشکال نیروی فیزیکی مهار می‌کند، و مرگ به احتمال زیاد زمانی رخ می‌دهد که مهار به‌ویژه پرخاشگرانه باشد.

تماشا | آنچه که تحقیقات دکتر مایکل فریمن در مورد هذیان هیجانی نشان می دهد:

دکتر مایکل فریمن در مورد تحقیق خود در مورد هذیان هیجان زده بحث می کند

فریمن، متخصص در پزشکی قانونی و اپیدمیولوژی، در مورد آنچه که از مرور ادبیات در مورد هذیان هیجان زده آموخته صحبت می کند.

“بسیار نامناسب” به عنوان تشخیص روانپزشکی

افسران پلیس اغلب برای شناسایی و پاسخ به هذیان هیجان‌زده آموزش دیده‌اند. یک توضیحات آنلاین برای یک دوره یک ساعته در مورد موضوعی که از طریق شبکه دانش پلیس کانادا ارائه شده و توسط سرویس پلیس کلگری طراحی شده است، ادعا می‌شود که “بیشتر مرگ‌های مرتبط با بازداشت را شامل می‌شود.”

دستورالعمل مقررات و دستورالعمل های اداره پلیس ونکوور فعلی می گوید که افسران باید از نشانه های هذیان هیجانی آگاه باشند. بر اساس گزارشی که برای تحقیقاتی که توسط دفتر کمیساریای شکایات پلیس بریتیش کلمبیا انجام شد، برخی از افسران حاضر در صحنه هنگام مرگ مایلز گری گفتند که معتقدند او از هذیان هیجان‌انگیز رنج می‌برد.

اما هذیان برانگیخته یک تشخیص شناخته شده نیست راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) طبقه بندی بین المللی بیماری ها یا سازمان بهداشت جهانی.

دکتر گری چایموویتز، رئیس انجمن روانپزشکی کانادا (CPA)، گفت هذیان هیجان‌انگیز تشخیصی نیست که او از آن استفاده کند، و آن را به عنوان مجموعه‌ای از رفتارها بیش از یک وضعیت واقعی توصیف کرد.

او گفت: «من فکر می‌کنم استفاده از آن برای انتقال آنچه که با شخص می‌گذرد، کاملاً نامناسب است تا زمانی که واقعاً بتوانید دقیقاً آنچه را که در حال رخ دادن است، باز کنید.

چایموویتز افزود که این تحقیق نشان می‌دهد که هنگام استفاده از این اصطلاح، تعصبات نژادی و توانمندی در بازی وجود دارد.

او گفت: «اغلب افراد مبتلا به بیماری های روانی، رنگین پوستان، سایر گروه های نژادی و قومی … به طور نامتناسبی تحت تأثیر قرار می گیرند.

اوایل بهار امسال، انجمن ملی معاینه‌کنندگان پزشکی با انتشار بیانیه‌ای در سرفصل اخبار آمریکا قرار گرفت. دیگر هذیان هیجان زده را تشخیص نمی دهد به عنوان عامل مرگ

چیزی مشابه در کانادا در حال رخ دادن است.

از میان خدمات پزشکی قانونی استانی و دفاتر اصلی معاینات پزشکی که به سؤالات CBC News پاسخ دادند، فقط نیوبرانزویک گفت که هذیان هیجان‌انگیز همچنان می‌تواند به عنوان علت مرگ ذکر شود.

اگرچه هیچ اظهارات عمومی در این مورد وجود ندارد، اما دفاتر بریتیش کلمبیا، آلبرتا، مانیتوبا و نیوفاندلند همگی به سی‌بی‌سی نیوز گفتند که هذیان هیجان‌انگیز را دلیل مرگ نمی‌دانند.

رایان پانتون، سخنگوی سازمان تحقیقات پزشکی بی سی، در ایمیلی نوشت: “لحظه ای از زمان این انتقال رخ نداد. این پاسخی بود به ادبیات مبتنی بر شواهد که در طول زمان تغییر می کرد.”

دکتر نش دنیک، رئیس معاینه پزشکی نیوفاندلند، گفت که او هذیان هیجان‌انگیز را نام اشتباهی می‌داند، زیرا حالت‌های هذیان‌انگیز ناشی از مصرف مواد مخدر، کناره‌گیری یا بیماری روانی ذاتاً هیجان‌انگیز هستند.

هم او و هم همتای خود در منیتوبا، دکتر جان یونس، گفتند که هذیان هیجان‌انگیز ممکن است مکانیسم مرگ باشد، اما علت آن نیست. به عنوان مثال، مسمومیت با کوکائین که باعث مرگ کسی می شود ممکن است به عنوان یک هذیان خطرناک ظاهر شود.

دنیک گفت هذیان هیجان‌انگیز نیز می‌تواند به مرگ در بازداشت کمک کند.

«اگر فردی تحت تأثیر مواد مخدر دارید و در حین مهار پنج نفر بالای سر او مانع تنفس او می‌شوند، بدیهی است که هذیان هیجان‌انگیز دلیل آن نخواهد بود. [death]دنیک گفت، اما ممکن است به این دلیل کمک کرده باشد که به هر حال او در تنفس مشکل دارد.

فریمن گفت که از دور شدن از هذیان هیجان‌انگیز خوشحال شده است، اما تعجب نمی‌کند که ببیند توضیح جدیدی برای مرگ‌های در زندان جایگزین آن می‌شود.

او گفت: «هنوز علاقه‌ای به یافتن یک تشخیص تبرئه‌کننده زمانی وجود دارد که مرگی در حالت محدود رخ می‌دهد، زیرا هنوز افرادی هستند که معتقدند نمی‌توان از محدودیت مرد.