بیش از 600 پناهگاه زنان در سراسر کانادا به زودی صدها میلیون دلار از بودجه فدرال را از دست خواهند داد که آنها می گویند آنها را در طول همه گیری سرپا نگه داشته است و هنوز هم به شدت مورد نیاز است.
از آوریل 2020، اتاوا ارائه کرده است 300 میلیون دلار بودجه همه گیر اضطراری به سازمان هایی که با خشونت علیه زنان مبارزه می کنند. تقریباً نیمی از این مبلغ – حدود 145 میلیون دلار – صرف تأمین مالی پناهگاه‌های زنان شد. به طور متوسط، هر پناهگاه حدود 130000 دلار اضافی در سال تحت برنامه همه گیری دریافت می کرد.
این جریان مالی قرار است در سپتامبر به پایان برسد.
فرانسیس دالی، مدیر پناهگاه در Oshki Kizis Lodge، یک پناهگاه زنان بومی در اتاوا، گفت: «این پول کاملاً مورد نیاز است. از طریق این برنامه نزدیک به 640000 دلار دریافت کرد.
بودجه ای که ما در طول کووید به دست آورده ایم، رنج را کاهش داده است. و نبود آن به این معنی است که رنج وجود خواهد داشت.»
بودجه به عنوان آمده است پناهگاه های زنان افزایش تقاضا را گزارش کردند برای خدمات خود در طول همه گیری خشونت خانگی در طول همه گیری به دلیل مجموعه ای از عوامل، از جمله محدودیت های انزوا که زنان را از سیستم های حمایتی منظم محروم می کند، شعله ور شد.
پناهگاه ها از این پول برای استخدام کارکنان اضافی، پرداخت هزینه های به روز رسانی ساختمان های خود و اجرای برنامه هایی مانند مراقبت از کودکان استفاده کردند.
آنها همچنین آن را صرف کمک‌های اضطراری اضافی برای زنان و فرزندانشان کردند – کمک به آنها در مورد غذا و دارو، حمل‌ونقل یا پرداخت هزینه اقامت اضطراری در هتل‌ها وقتی تخت‌های سرپناه پر بود.
دالی گفت: «ما توانسته‌ایم برای زنانی که مجبور به فرار شده‌اند لباس بخریم و وقتی به اینجا رسیدند چیزی جز دمپایی و یک جفت لباس خواب نداشتند.
ما تمام این شکاف‌های کوچکی را که ظاهر می‌شوند پر کرده‌ایم که کوچک به نظر می‌رسند، اما وقتی مردم با آنها روبرو می‌شوند، بزرگ هستند.»
ارین لی، مدیر اجرایی لانارک کانتی اینتروال هاوس گفت، در حالی که محدودیت های همه گیر پایان یافته است، نیاز به پول اضافی وجود ندارد. این مرکز یک پناهگاه زنان در دره اتاوا دارد.
لی گفت: «مطمئناً از نظر حوادث و سطح حوادثی که از طریق کووید تشدید شده است، تمام نشده است. بهبودی برای زنان از نظر شفا، از نظر قانون خانواده و هدایت سیستم، هنوز به پایان نرسیده است.
“این حمایت برای جوامع ما، به ویژه افرادی مانند ما که در یک جامعه روستایی هستیم، بسیار ارزشمند بود.”
این پناهگاه از 540,000 دلار اضافی خود برای پرداخت هزینه های غذایی، ایجاد یک برنامه روزانه برای کودکانی که خشونت خانگی را تجربه می کنند و استخدام یک مدافع مسکن، از جمله موارد دیگر، استفاده کرد.
وزیر متعهد به تمدید بودجه نیست
وزیر فدرال برای وضعیت زنان گفت که دولت “زنان و سازمان ها را در بیراهه نمی گذارد” اما متعهد به تمدید این پول نیست.
Marci Ien گفت: “در حال حاضر نمی گویم که بودجه را تمدید نمی کنم. فکر می کنم این تصمیماتی است که گرفته می شود.”
من به سازمان‌ها خواهم گفت و خواهم گفت که ما از آنها حمایت کرده‌ایم و به حمایت او ادامه خواهیم داد.»
این کاهش بودجه پس از گزارش تحقیقی اخیر در مورد تیراندازی دسته جمعی که 22 کشته برجای گذاشت در نوا اسکوشیا صورت گرفت. خشونت خانوادگی و شریک جنسی را “اپیدمی” خواند که باید توسط تمام دستورات دولت در سطوح همه گیر تامین شود.
در جدیدترین بودجه فدرال که تنها چند روز قبل از گزارش نهایی تحقیق منتشر شد، اتاوا هیچ پول جدیدی برای مقابله با خشونت خانگی متعهد نشد و هیچ چیزی برای تامین مالی پناهگاه های زنان ارائه نکرد. بجای، هر سال 53 میلیون دلار کنار گذاشت برای «برنامه زنان». پروژه های یکبار مصرف را تحت عنوان عمومی پرداختن به برابری زنان تأمین مالی می کند.
برخلاف بودجه قبلی، پول برنامه زنان قابل استفاده نیست برای کمک به عملیات یک سازمان
“برای روشن نگه داشتن چراغ ها کافی است”
کیتلین گایگر بردسویچ، سخنگوی پناهگاه زنان کانادا گفت: “هیچ نشانه ای مبنی بر آینده پولی وجود ندارد.” این سازمان غیرانتفاعی وظیفه توزیع 120 میلیون دلار از بودجه بیماری همه گیر را در پناهگاه های زنان در خارج از کبک داشت.
او افزود: «پناهگاه ها همیشه کمبود بودجه دارند. این پول یک تسکین موقت بود».
پناهگاه های زنان در کانادا در حال حاضر بر اساس مجموعه ای از بودجه فعالیت می کنند. اکثر آنها وجوه عملیاتی اصلی را از استان ها یا مناطق خود از طریق مدل های مختلف دریافت می کنند.
گایگر بردسویچ گفت: «شاید روشن نگه داشتن چراغ‌ها و کارکرد ساختمان کافی است.
گایگر بردسویچ گفت که پناهگاه‌های زنان معمولاً به کمک‌کنندگان، جمع‌آوری کمک‌های مالی و کمک‌های مالی یکباره از همه سطوح دولتی متکی هستند تا بودجه‌های باقی‌مانده خود را تأمین کنند و به پرداخت هزینه‌های کارکنان و خدمات کمک کنند.
گایگر-باردویچ گفت که بودجه فدرال معمولاً به صورت کمک های بلاعوض یکبار ارائه می شود.
او گفت که به همین دلیل است که پول بیماری همه گیر حیاتی است، زیرا پناهگاه ها می توانند از آن برای پوشش هر چیزی که نیاز دارند استفاده کنند.
او گفت: “این یک تشخیص بود که کاری که شما انجام می دهید نجات دهنده است.” “شما مجبور نیستید یک راه جدید و مبتکرانه برای انجام آن ارائه دهید.”
او گفت که این پول همچنین در یک زمان حیاتی به دست آمد، زیرا هزینه های بالای زندگی و بحران مسکن در کنار هم کار را برای زنان و کودکانی که از خانه های خشونت آمیز فرار می کنند برای یافتن مکانی امن برای زندگی دشوارتر کرده است.
او گفت: “این به معنای واقعی کلمه نجات دهنده بود، هم برای باز نگه داشتن پناهگاه ها و هم برای نجات جان زنان و کودکانی که به آنها دسترسی دارند.”
